arcessor - Diatesi passiva
(arcesso, arcessis, arcessii, arcessitum, arcessĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
arcessor
II sing.
arcessĕris, arcessĕre
III sing.
arcessĭtur
I plur.
arcessĭmur
II plur.
arcessimĭni
III plur.
arcessuntur
IMPERFETTO
I sing.
arcessēbar
II sing.
arcessebāris, arcessebāre
III sing.
arcessebātur
I plur.
arcessebāmur
II plur.
arcessebamĭni
III plur.
arcessebantur, arcessiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
arcessar
II sing.
arcessēris, arcessēre
III sing.
arcessētur
I plur.
arcessēmur
II plur.
arcessemĭni
III plur.
arcessentur
PERFETTO
I sing.
arcessitus, –a, –um sum
II sing.
arcessitus, –a, –um es
III sing.
arcessitus, –a, –um est
I plur.
arcessiti, –ae, –a sumus
II plur.
arcessiti, –ae, –a estis
III plur.
arcessiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arcessitus, –a, –um eram
II sing.
arcessitus, –a, –um eras
III sing.
arcessitus, –a, –um erat
I plur.
arcessiti, –ae, –a eramus
II plur.
arcessiti, –ae, –a eratis
III plur.
arcessiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
arcessitus, –a, –um ero
II sing.
arcessitus, –a, –um eris
III sing.
arcessitus, –a, –um erit
I plur.
arcessiti, –ae, –a erimus
II plur.
arcessiti, –ae, –a eritis
III plur.
arcessiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
arcessar
II sing.
arcessāris, arcessāre
III sing.
arcessātur
I plur.
arcessāmur
II plur.
arcessamĭni
III plur.
arcessantur
IMPERFETTO
I sing.
arcessĕrer
II sing.
arcesserēris, arcesserēre
III sing.
arcesserētur
I plur.
arcesserēmur
II plur.
arcesseremĭni
III plur.
arcesserentur
PERFETTO
I sing.
arcessitus, –a, –um sim
II sing.
arcessitus, –a, –um sis
III sing.
arcessitus, –a, –um sit
I plur.
arcessiti, –ae, –a simus
II plur.
arcessiti, –ae, –a sitis
III plur.
arcessiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arcessitus, –a, –um essem
II sing.
arcessitus, –a, –um esses
III sing.
arcessitus, –a, –um esset
I plur.
arcessiti, –ae, –a essemus
II plur.
arcessiti, –ae, –a essetis
III plur.
arcessiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
arcessĕre
II plur.
arcessimĭni
FUTURO
II sing.
arcessĭtor
III sing.
arcessĭtor
II plur.
–
III plur.
arcessuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
arcessitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
arcessi, arcessīri, arcessier
PERFETTO
Singolare:
arcessitus, –a, –um esse
Plurale:
arcessiti, –ae, –a esse
FUTURO
arcessitum esse
GERUNDIVO
arcessendus, –a, –um
SUPINO
arcessitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
arcessor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android