appugnor - Diatesi passiva

(appugno, appugnas, appugnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
appugnor
II sing.
appugnāris, appugnāre
III sing.
appugnātur
I plur.
appugnāmur
II plur.
appugnamĭni
III plur.
appugnantur
IMPERFETTO
I sing.
appugnābar
II sing.
appugnabāris, appugnabāre
III sing.
appugnabātur
I plur.
appugnabāmur
II plur.
appugnabamĭni
III plur.
appugnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
appugnābor
II sing.
appugnabĕris, appugnabĕre
III sing.
appugnabĭtur
I plur.
appugnabĭmur
II plur.
appugnabimĭni
III plur.
appugnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
appugner
II sing.
appugnēris, appugnēre
III sing.
appugnētur
I plur.
appugnēmur
II plur.
appugnemĭni
III plur.
appugnentur
IMPERFETTO
I sing.
appugnārer
II sing.
appugnarēris, appugnarēre
III sing.
appugnarētur
I plur.
appugnarēmur
II plur.
appugnaremĭni
III plur.
appugnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
appugnāre
II plur.
appugnamĭni
FUTURO
II sing.
appugnātor
III sing.
appugnātor
II plur.
III plur.
appugnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
appugnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
appugnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:APPUGNOR100}}