applĭcor - Diatesi passiva
(applĭco, applĭcas, applicatum, applĭcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
applĭcor
II sing.
applĭcāris, applĭcāre
III sing.
applĭcātur
I plur.
applĭcāmur
II plur.
applĭcamĭni
III plur.
applĭcantur
IMPERFETTO
I sing.
applĭcābar
II sing.
applĭcabāris, applĭcabāre
III sing.
applĭcabātur
I plur.
applĭcabāmur
II plur.
applĭcabamĭni
III plur.
applĭcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
applĭcābor
II sing.
applĭcabĕris, applĭcabĕre
III sing.
applĭcabĭtur
I plur.
applĭcabĭmur
II plur.
applĭcabimĭni
III plur.
applĭcabuntur
PERFETTO
I sing.
applicatus, –a, –um sum
II sing.
applicatus, –a, –um es
III sing.
applicatus, –a, –um est
I plur.
applicati, –ae, –a sumus
II plur.
applicati, –ae, –a estis
III plur.
applicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
applicatus, –a, –um eram
II sing.
applicatus, –a, –um eras
III sing.
applicatus, –a, –um erat
I plur.
applicati, –ae, –a eramus
II plur.
applicati, –ae, –a eratis
III plur.
applicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
applicatus, –a, –um ero
II sing.
applicatus, –a, –um eris
III sing.
applicatus, –a, –um erit
I plur.
applicati, –ae, –a erimus
II plur.
applicati, –ae, –a eritis
III plur.
applicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
applĭcer
II sing.
applĭcēris, applĭcēre
III sing.
applĭcētur
I plur.
applĭcēmur
II plur.
applĭcemĭni
III plur.
applĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
applĭcārer
II sing.
applĭcarēris, applĭcarēre
III sing.
applĭcarētur
I plur.
applĭcarēmur
II plur.
applĭcaremĭni
III plur.
applĭcarentur
PERFETTO
I sing.
applicatus, –a, –um sim
II sing.
applicatus, –a, –um sis
III sing.
applicatus, –a, –um sit
I plur.
applicati, –ae, –a simus
II plur.
applicati, –ae, –a sitis
III plur.
applicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
applicatus, –a, –um essem
II sing.
applicatus, –a, –um esses
III sing.
applicatus, –a, –um esset
I plur.
applicati, –ae, –a essemus
II plur.
applicati, –ae, –a essetis
III plur.
applicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
applĭcāre
II plur.
applĭcamĭni
FUTURO
II sing.
applĭcātor
III sing.
applĭcātor
II plur.
–
III plur.
applĭcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
applicatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
applĭcāri
PERFETTO
Singolare:
applicatus, –a, –um esse
Plurale:
applicati, –ae, –a esse
FUTURO
applicatum esse
GERUNDIVO
applĭcandus, –a, –um
SUPINO
applicatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
applĭcor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android