antīquor - Diatesi passiva
(antīquo, antīquas, antiquavi, antiquatum, antīquāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
antīquor
II sing.
antīquāris, antīquāre
III sing.
antīquātur
I plur.
antīquāmur
II plur.
antīquamĭni
III plur.
antīquantur
IMPERFETTO
I sing.
antīquābar
II sing.
antīquabāris, antīquabāre
III sing.
antīquabātur
I plur.
antīquabāmur
II plur.
antīquabamĭni
III plur.
antīquabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
antīquābor
II sing.
antīquabĕris, antīquabĕre
III sing.
antīquabĭtur
I plur.
antīquabĭmur
II plur.
antīquabimĭni
III plur.
antīquabuntur
PERFETTO
I sing.
antiquatus, –a, –um sum
II sing.
antiquatus, –a, –um es
III sing.
antiquatus, –a, –um est
I plur.
antiquati, –ae, –a sumus
II plur.
antiquati, –ae, –a estis
III plur.
antiquati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
antiquatus, –a, –um eram
II sing.
antiquatus, –a, –um eras
III sing.
antiquatus, –a, –um erat
I plur.
antiquati, –ae, –a eramus
II plur.
antiquati, –ae, –a eratis
III plur.
antiquati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
antiquatus, –a, –um ero
II sing.
antiquatus, –a, –um eris
III sing.
antiquatus, –a, –um erit
I plur.
antiquati, –ae, –a erimus
II plur.
antiquati, –ae, –a eritis
III plur.
antiquati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
antīquer
II sing.
antīquēris, antīquēre
III sing.
antīquētur
I plur.
antīquēmur
II plur.
antīquemĭni
III plur.
antīquentur
IMPERFETTO
I sing.
antīquārer
II sing.
antīquarēris, antīquarēre
III sing.
antīquarētur
I plur.
antīquarēmur
II plur.
antīquaremĭni
III plur.
antīquarentur
PERFETTO
I sing.
antiquatus, –a, –um sim
II sing.
antiquatus, –a, –um sis
III sing.
antiquatus, –a, –um sit
I plur.
antiquati, –ae, –a simus
II plur.
antiquati, –ae, –a sitis
III plur.
antiquati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
antiquatus, –a, –um essem
II sing.
antiquatus, –a, –um esses
III sing.
antiquatus, –a, –um esset
I plur.
antiquati, –ae, –a essemus
II plur.
antiquati, –ae, –a essetis
III plur.
antiquati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
antīquāre
II plur.
antīquamĭni
FUTURO
II sing.
antīquātor
III sing.
antīquātor
II plur.
–
III plur.
antīquantor
PARTICIPIO
PERFETTO
antiquatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
antīquāri
PERFETTO
Singolare:
antiquatus, –a, –um esse
Plurale:
antiquati, –ae, –a esse
FUTURO
antiquatum esse
GERUNDIVO
antīquandus, –a, –um
SUPINO
antiquatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
antīquor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android