antidĕor - Diatesi passiva

(antidĕo, antidis, antidii, antiditum, antidire)

verbo transitivo e intransitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
antidĕor
II sing.
antidēris, antidēre
III sing.
antidītur
I plur.
antidēmur
II plur.
antidemĭni
III plur.
antidentur
IMPERFETTO
I sing.
antidēbar
II sing.
antidebāris
III sing.
antidibātur
I plur.
antidebāmur
II plur.
antidebamĭni
III plur.
antidebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
antidēbor
II sing.
antidebĕris, antidebĕre
III sing.
antidibĭtur
I plur.
antidebĭmur
II plur.
antidebimĭni
III plur.
antidebuntur
PERFETTO
I sing.
antiditus, –a, –um sum
II sing.
antiditus, –a, –um es
III sing.
antiditus, –a, –um est
I plur.
antiditi, –ae, –a sumus
II plur.
antiditi, –ae, –a estis
III plur.
antiditi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
antiditus, –a, –um eram
II sing.
antiditus, –a, –um eras
III sing.
antiditus, –a, –um erat
I plur.
antiditi, –ae, –a eramus
II plur.
antiditi, –ae, –a eratis
III plur.
antiditi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
antiditus, –a, –um ero
II sing.
antiditus, –a, –um eris
III sing.
antiditus, –a, –um erit
I plur.
antiditi, –ae, –a erimus
II plur.
antiditi, –ae, –a eritis
III plur.
antiditi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
antidĕar
II sing.
antideāris, antideāre
III sing.
antideātur
I plur.
antideāmur
II plur.
antideamĭni
III plur.
antideantur
IMPERFETTO
I sing.
antidērer
II sing.
antiderēris, antiderēre
III sing.
antidirētur
I plur.
antiderēmur
II plur.
antideremĭni
III plur.
antiderentur
PERFETTO
I sing.
antiditus, –a, –um sim
II sing.
antiditus, –a, –um sis
III sing.
antiditus, –a, –um sit
I plur.
antiditi, –ae, –a simus
II plur.
antiditi, –ae, –a sitis
III plur.
antiditi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
antiditus, –a, –um essem
II sing.
antiditus, –a, –um esses
III sing.
antiditus, –a, –um esset
I plur.
antiditi, –ae, –a essemus
II plur.
antiditi, –ae, –a essetis
III plur.
antiditi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
antidēre
II plur.
antidemĭni
FUTURO
II sing.
antidētor
III sing.
antidētor
II plur.
III plur.
antidentor
PARTICIPIO
PERFETTO
antiditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
antidīri
PERFETTO
Singolare:
antiditus, –a, –um esse
Plurale:
antiditi, –ae, –a esse
FUTURO
antiditum esse
GERUNDIVO
antidendus, –a, –um
SUPINO
antiditu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ANTIDEOR100}}