antĕvertor - Diatesi passiva
(antĕverto, antĕvertis, anteverti, anteversum, antĕvertĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
antĕvertor
II sing.
antĕvertĕris, antĕvertĕre
III sing.
antĕvertĭtur
I plur.
antĕvertĭmur
II plur.
antĕvertimĭni
III plur.
antĕvertuntur
IMPERFETTO
I sing.
antĕvertēbar
II sing.
antĕvertebāris, antĕvertebāre
III sing.
antĕvertebātur
I plur.
antĕvertebāmur
II plur.
antĕvertebamĭni
III plur.
antĕvertebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
antĕvertar
II sing.
antĕvertēris, antĕvertēre
III sing.
antĕvertētur
I plur.
antĕvertēmur
II plur.
antĕvertemĭni
III plur.
antĕvertentur
PERFETTO
I sing.
anteversus, –a, –um sum
II sing.
anteversus, –a, –um es
III sing.
anteversus, –a, –um est
I plur.
anteversi, –ae, –a sumus
II plur.
anteversi, –ae, –a estis
III plur.
anteversi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
anteversus, –a, –um eram
II sing.
anteversus, –a, –um eras
III sing.
anteversus, –a, –um erat
I plur.
anteversi, –ae, –a eramus
II plur.
anteversi, –ae, –a eratis
III plur.
anteversi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
anteversus, –a, –um ero
II sing.
anteversus, –a, –um eris
III sing.
anteversus, –a, –um erit
I plur.
anteversi, –ae, –a erimus
II plur.
anteversi, –ae, –a eritis
III plur.
anteversi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
antĕvertar
II sing.
antĕvertāris, antĕvertāre
III sing.
antĕvertātur
I plur.
antĕvertāmur
II plur.
antĕvertamĭni
III plur.
antĕvertantur
IMPERFETTO
I sing.
antĕvertĕrer
II sing.
antĕverterēris, antĕverterēre
III sing.
antĕverterētur
I plur.
antĕverterēmur
II plur.
antĕverteremĭni
III plur.
antĕverterentur
PERFETTO
I sing.
anteversus, –a, –um sim
II sing.
anteversus, –a, –um sis
III sing.
anteversus, –a, –um sit
I plur.
anteversi, –ae, –a simus
II plur.
anteversi, –ae, –a sitis
III plur.
anteversi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
anteversus, –a, –um essem
II sing.
anteversus, –a, –um esses
III sing.
anteversus, –a, –um esset
I plur.
anteversi, –ae, –a essemus
II plur.
anteversi, –ae, –a essetis
III plur.
anteversi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
antĕvertĕre
II plur.
antĕvertĭmini
FUTURO
II sing.
antĕvertĭtor
III sing.
antĕvertĭtor
II plur.
–
III plur.
antĕvertuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
anteversus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
antĕverti
PERFETTO
Singolare:
anteversus, –a, –um esse
Plurale:
anteversi, –ae, –a esse
FUTURO
anteversum esse
GERUNDIVO
antĕvertendus, –a, –um
SUPINO
anteversu
Vedi la forma attiva di questo lemma
antĕvertor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android