antĕfĕror - Diatesi passiva

(antĕfĕro, antĕfĕrs, antetuli, antelatum, antĕfĕrre)

verbo transitivo anomalo

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
antĕfĕror
II sing.
antĕfĕrris
III sing.
antĕfĕrtur
I plur.
antĕfĕrĭmur
II plur.
antĕfĕrimĭni
III plur.
antĕfĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
antĕfĕrēbar
II sing.
antĕfĕrebāris, antĕfĕrebāre
III sing.
antĕfĕrebātur
I plur.
antĕfĕrebāmur
II plur.
antĕfĕrebamĭni
III plur.
antĕfĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
antĕfĕrar
II sing.
antĕfĕrēris, antĕfĕrēre
III sing.
antĕfĕrētur
I plur.
antĕfĕrēmur
II plur.
antĕfĕremĭni
III plur.
antĕfĕrentur
PERFETTO
I sing.
antelatus, –a, –um sum
II sing.
antelatus, –a, –um es
III sing.
antelatus, –a, –um est
I plur.
antelati, –ae, –a sumus
II plur.
antelati, –ae, –a estis
III plur.
antelati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
antelatus, –a, –um eram
II sing.
antelatus, –a, –um eras
III sing.
antelatus, –a, –um erat
I plur.
antelati, –ae, –a eramus
II plur.
antelati, –ae, –a eratis
III plur.
antelati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
antelatus, –a, –um ero
II sing.
antelatus, –a, –um eris
III sing.
antelatus, –a, –um erit
I plur.
antelati, –ae, –a erimus
II plur.
antelati, –ae, –a eritis
III plur.
antelati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
antĕfĕrar
II sing.
antĕfĕrāris, antĕfĕrāre
III sing.
antĕfĕrātur
I plur.
antĕfĕrāmur
II plur.
antĕfĕramĭni
III plur.
antĕfĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
antĕfĕrrer
II sing.
antĕfĕrrēris
III sing.
antĕfĕrrētur
I plur.
antĕfĕrrēmur
II plur.
antĕfĕrremĭni
III plur.
antĕfĕrrentur
PERFETTO
I sing.
antelatus, –a, –um sim
II sing.
antelatus, –a, –um sis
III sing.
antelatus, –a, –um sit
I plur.
antelati, –ae, –a simus
II plur.
antelati, –ae, –a sitis
III plur.
antelati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
antelatus, –a, –um essem
II sing.
antelatus, –a, –um esses
III sing.
antelatus, –a, –um esset
I plur.
antelati, –ae, –a essemus
II plur.
antelati, –ae, –a essetis
III plur.
antelati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
antĕfĕrre
II plur.
antĕfĕrimĭni
FUTURO
II sing.
antĕfĕrĭtor
III sing.
antĕfĕrĭtor
II plur.
III plur.
antĕfĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
antelatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
antĕfĕrri
PERFETTO
Singolare:
antelatus, –a, –um esse
Plurale:
antelati, –ae, –a esse
FUTURO
antelatum esse
GERUNDIVO
antĕfĕrendus, –a, –um
SUPINO
antelatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ANTEFEROR100}}
---CACHE---