annuntĭor - Diatesi passiva
(annuntĭo, annuntĭas, annuntiavi, annuntiatum, annuntĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
annuntĭor
II sing.
annuntĭāris, annuntĭāre
III sing.
annuntĭātur
I plur.
annuntĭāmur
II plur.
annuntĭamĭni
III plur.
annuntĭantur
IMPERFETTO
I sing.
annuntĭābar
II sing.
annuntĭabāris, annuntĭabāre
III sing.
annuntĭabātur
I plur.
annuntĭabāmur
II plur.
annuntĭabamĭni
III plur.
annuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
annuntĭābor
II sing.
annuntĭabĕris, annuntĭabĕre
III sing.
annuntĭabĭtur
I plur.
annuntĭabĭmur
II plur.
annuntĭabimĭni
III plur.
annuntĭabuntur
PERFETTO
I sing.
annuntiatus, –a, –um sum
II sing.
annuntiatus, –a, –um es
III sing.
annuntiatus, –a, –um est
I plur.
annuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
annuntiati, –ae, –a estis
III plur.
annuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
annuntiatus, –a, –um eram
II sing.
annuntiatus, –a, –um eras
III sing.
annuntiatus, –a, –um erat
I plur.
annuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
annuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
annuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
annuntiatus, –a, –um ero
II sing.
annuntiatus, –a, –um eris
III sing.
annuntiatus, –a, –um erit
I plur.
annuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
annuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
annuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
annuntĭer
II sing.
annuntĭēris, annuntĭēre
III sing.
annuntĭētur
I plur.
annuntĭēmur
II plur.
annuntĭemĭni
III plur.
annuntĭentur
IMPERFETTO
I sing.
annuntĭārer
II sing.
annuntĭarēris, annuntĭarēre
III sing.
annuntĭarētur
I plur.
annuntĭarēmur
II plur.
annuntĭaremĭni
III plur.
annuntĭarentur
PERFETTO
I sing.
annuntiatus, –a, –um sim
II sing.
annuntiatus, –a, –um sis
III sing.
annuntiatus, –a, –um sit
I plur.
annuntiati, –ae, –a simus
II plur.
annuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
annuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
annuntiatus, –a, –um essem
II sing.
annuntiatus, –a, –um esses
III sing.
annuntiatus, –a, –um esset
I plur.
annuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
annuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
annuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
annuntĭāre
II plur.
annuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
annuntĭātor
III sing.
annuntĭātor
II plur.
–
III plur.
annuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
annuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
annuntĭāri
PERFETTO
Singolare:
annuntiatus, –a, –um esse
Plurale:
annuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
annuntiatum esse
GERUNDIVO
annuntĭandus, –a, –um
SUPINO
annuntiatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
annuntĭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android