annector - Diatesi passiva
(annecto, annectis, annexui, annexum, annectĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
annector
II sing.
annectĕris, annectĕre
III sing.
annectĭtur
I plur.
annectĭmur
II plur.
annectimĭni
III plur.
annectuntur
IMPERFETTO
I sing.
annectēbar
II sing.
annectebāris, annectebāre
III sing.
annectebātur
I plur.
annectebāmur
II plur.
annectebamĭni
III plur.
annectebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
annectar
II sing.
annectēris, annectēre
III sing.
annectētur
I plur.
annectēmur
II plur.
annectemĭni
III plur.
annectentur
PERFETTO
I sing.
annexus, –a, –um sum
II sing.
annexus, –a, –um es
III sing.
annexus, –a, –um est
I plur.
annexi, –ae, –a sumus
II plur.
annexi, –ae, –a estis
III plur.
annexi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
annexus, –a, –um eram
II sing.
annexus, –a, –um eras
III sing.
annexus, –a, –um erat
I plur.
annexi, –ae, –a eramus
II plur.
annexi, –ae, –a eratis
III plur.
annexi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
annexus, –a, –um ero
II sing.
annexus, –a, –um eris
III sing.
annexus, –a, –um erit
I plur.
annexi, –ae, –a erimus
II plur.
annexi, –ae, –a eritis
III plur.
annexi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
annectar
II sing.
annectāris, annectāre
III sing.
annectātur
I plur.
annectāmur
II plur.
annectamĭni
III plur.
annectantur
IMPERFETTO
I sing.
annectĕrer
II sing.
annecterēris, annecterēre
III sing.
annecterētur
I plur.
annecterēmur
II plur.
annecteremĭni
III plur.
annecterentur
PERFETTO
I sing.
annexus, –a, –um sim
II sing.
annexus, –a, –um sis
III sing.
annexus, –a, –um sit
I plur.
annexi, –ae, –a simus
II plur.
annexi, –ae, –a sitis
III plur.
annexi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
annexus, –a, –um essem
II sing.
annexus, –a, –um esses
III sing.
annexus, –a, –um esset
I plur.
annexi, –ae, –a essemus
II plur.
annexi, –ae, –a essetis
III plur.
annexi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
annectĕre
II plur.
annectimĭni
FUTURO
II sing.
annectĭtor
III sing.
annectĭtor
II plur.
–
III plur.
annectuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
annexus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
annecti
PERFETTO
Singolare:
annexus, –a, –um esse
Plurale:
annexi, –ae, –a esse
FUTURO
annexum esse
GERUNDIVO
annectendus, –a, –um
SUPINO
annexu
Vedi la forma attiva di questo lemma
annector v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android