ănhēlor - Diatesi passiva
(ănhēlo, ănhēlas, anhelavi, anhelatum, ănhēlāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ănhēlor
II sing.
ănhēlāris, ănhēlāre
III sing.
ănhēlātur
I plur.
ănhēlāmur
II plur.
ănhēlamĭni
III plur.
ănhēlantur
IMPERFETTO
I sing.
ănhēlābar
II sing.
ănhēlabāris, ănhēlabāre
III sing.
ănhēlabātur
I plur.
ănhēlabāmur
II plur.
ănhēlabamĭni
III plur.
ănhēlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ănhēlābor
II sing.
ănhēlabĕris, ănhēlabĕre
III sing.
ănhēlabĭtur
I plur.
ănhēlabĭmur
II plur.
ănhēlabimĭni
III plur.
ănhēlabuntur
PERFETTO
I sing.
anhelatus, –a, –um sum
II sing.
anhelatus, –a, –um es
III sing.
anhelatus, –a, –um est
I plur.
anhelati, –ae, –a sumus
II plur.
anhelati, –ae, –a estis
III plur.
anhelati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
anhelatus, –a, –um eram
II sing.
anhelatus, –a, –um eras
III sing.
anhelatus, –a, –um erat
I plur.
anhelati, –ae, –a eramus
II plur.
anhelati, –ae, –a eratis
III plur.
anhelati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
anhelatus, –a, –um ero
II sing.
anhelatus, –a, –um eris
III sing.
anhelatus, –a, –um erit
I plur.
anhelati, –ae, –a erimus
II plur.
anhelati, –ae, –a eritis
III plur.
anhelati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ănhēler
II sing.
ănhēlēris, ănhēlēre
III sing.
ănhēlētur
I plur.
ănhēlēmur
II plur.
ănhēlemĭni
III plur.
ănhēlentur
IMPERFETTO
I sing.
ănhēlārer
II sing.
ănhēlarēris, ănhēlarēre
III sing.
ănhēlarētur
I plur.
ănhēlarēmur
II plur.
ănhēlaremĭni
III plur.
ănhēlarentur
PERFETTO
I sing.
anhelatus, –a, –um sim
II sing.
anhelatus, –a, –um sis
III sing.
anhelatus, –a, –um sit
I plur.
anhelati, –ae, –a simus
II plur.
anhelati, –ae, –a sitis
III plur.
anhelati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
anhelatus, –a, –um essem
II sing.
anhelatus, –a, –um esses
III sing.
anhelatus, –a, –um esset
I plur.
anhelati, –ae, –a essemus
II plur.
anhelati, –ae, –a essetis
III plur.
anhelati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ănhēlāre
II plur.
ănhēlamĭni
FUTURO
II sing.
ănhēlātor
III sing.
ănhēlātor
II plur.
–
III plur.
ănhēlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
anhelatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ănhēlāri
PERFETTO
Singolare:
anhelatus, –a, –um esse
Plurale:
anhelati, –ae, –a esse
FUTURO
anhelatum esse
GERUNDIVO
ănhēlandus, –a, –um
SUPINO
anhelatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ănhēlor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android