āmmentor - Diatesi passiva

(āmmento, āmmentas, ammentavi, ammentatum, āmmentāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
āmmentor
II sing.
āmmentāris, āmmentāre
III sing.
āmmentātur
I plur.
āmmentāmur
II plur.
āmmentamĭni
III plur.
āmmentantur
IMPERFETTO
I sing.
āmmentābar
II sing.
āmmentabāris, āmmentabāre
III sing.
āmmentabātur
I plur.
āmmentabāmur
II plur.
āmmentabamĭni
III plur.
āmmentabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
āmmentābor
II sing.
āmmentabĕris, āmmentabĕre
III sing.
āmmentabĭtur
I plur.
āmmentabĭmur
II plur.
āmmentabimĭni
III plur.
āmmentabuntur
PERFETTO
I sing.
ammentatus, –a, –um sum
II sing.
ammentatus, –a, –um es
III sing.
ammentatus, –a, –um est
I plur.
ammentati, –ae, –a sumus
II plur.
ammentati, –ae, –a estis
III plur.
ammentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ammentatus, –a, –um eram
II sing.
ammentatus, –a, –um eras
III sing.
ammentatus, –a, –um erat
I plur.
ammentati, –ae, –a eramus
II plur.
ammentati, –ae, –a eratis
III plur.
ammentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ammentatus, –a, –um ero
II sing.
ammentatus, –a, –um eris
III sing.
ammentatus, –a, –um erit
I plur.
ammentati, –ae, –a erimus
II plur.
ammentati, –ae, –a eritis
III plur.
ammentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
āmmenter
II sing.
āmmentēris, āmmentēre
III sing.
āmmentētur
I plur.
āmmentēmur
II plur.
āmmentemĭni
III plur.
āmmententur
IMPERFETTO
I sing.
āmmentārer
II sing.
āmmentarēris, āmmentarēre
III sing.
āmmentarētur
I plur.
āmmentarēmur
II plur.
āmmentaremĭni
III plur.
āmmentarentur
PERFETTO
I sing.
ammentatus, –a, –um sim
II sing.
ammentatus, –a, –um sis
III sing.
ammentatus, –a, –um sit
I plur.
ammentati, –ae, –a simus
II plur.
ammentati, –ae, –a sitis
III plur.
ammentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ammentatus, –a, –um essem
II sing.
ammentatus, –a, –um esses
III sing.
ammentatus, –a, –um esset
I plur.
ammentati, –ae, –a essemus
II plur.
ammentati, –ae, –a essetis
III plur.
ammentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
āmmentāre
II plur.
āmmentamĭni
FUTURO
II sing.
āmmentātor
III sing.
āmmentātor
II plur.
III plur.
āmmentantor
PARTICIPIO
PERFETTO
ammentatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
āmmentāri
PERFETTO
Singolare:
ammentatus, –a, –um esse
Plurale:
ammentati, –ae, –a esse
FUTURO
ammentatum esse
GERUNDIVO
āmmentandus, –a, –um
SUPINO
ammentatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:AMMENTOR100}}
---CACHE---