ămĭcĭor - Diatesi passiva
(ămĭcĭo, ămĭcis, amicui, amictum, ămĭcīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ămĭcĭor
II sing.
ămĭcīris, ămĭcīre
III sing.
ămĭcītur
I plur.
ămĭcīmur
II plur.
ămĭcimĭni
III plur.
ămĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
ămĭciēbar
II sing.
ămĭciebāris, ămĭciebāre
III sing.
ămĭciebātur
I plur.
ămĭciebāmur
II plur.
ămĭciebamĭni
III plur.
ămĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ămĭcĭar
II sing.
ămĭciēris, ămĭciēre
III sing.
ămĭciētur
I plur.
ămĭciēmur
II plur.
ămĭciemĭni
III plur.
ămĭcientur
PERFETTO
I sing.
amictus, –a, –um sum
II sing.
amictus, –a, –um es
III sing.
amictus, –a, –um est
I plur.
amicti, –ae, –a sumus
II plur.
amicti, –ae, –a estis
III plur.
amicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
amictus, –a, –um eram
II sing.
amictus, –a, –um eras
III sing.
amictus, –a, –um erat
I plur.
amicti, –ae, –a eramus
II plur.
amicti, –ae, –a eratis
III plur.
amicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
amictus, –a, –um ero
II sing.
amictus, –a, –um eris
III sing.
amictus, –a, –um erit
I plur.
amicti, –ae, –a erimus
II plur.
amicti, –ae, –a eritis
III plur.
amicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ămĭcĭar
II sing.
ămĭciāris, ămĭciāre
III sing.
ămĭciātur
I plur.
ămĭciāmur
II plur.
ămĭciamĭni
III plur.
ămĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
ămĭcīrer
II sing.
ămĭcirēris, amicuirēre
III sing.
ămĭcirētur
I plur.
ămĭcirēmur
II plur.
ămĭcirēmini
III plur.
ămĭcirentur
PERFETTO
I sing.
amictus, –a, –um sim
II sing.
amictus, –a, –um sis
III sing.
amictus, –a, –um sit
I plur.
amicti, –ae, –a simus
II plur.
amicti, –ae, –a sitis
III plur.
amicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
amictus, –a, –um essem
II sing.
amictus, –a, –um esses
III sing.
amictus, –a, –um esset
I plur.
amicti, –ae, –a essemus
II plur.
amicti, –ae, –a essetis
III plur.
amicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ămĭcīre
II plur.
ămĭcimĭni
FUTURO
II sing.
ămĭcītor
III sing.
ămĭcītor
II plur.
–
III plur.
ămĭciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
amictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ămĭcīri
PERFETTO
Singolare:
amictus, –a, –um esse
Plurale:
amicti, –ae, –a esse
FUTURO
amictum esse
GERUNDIVO
ămĭciendus, –a, –um
SUPINO
amictu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ămĭcĭor v. tr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android