Donazione

ambŭlor - Diatesi passiva

(ambŭlo, ambŭlas, ambulavi, ambulatum, ambŭlāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ambŭlor
II sing.
ambŭlāris, ambŭlāre
III sing.
ambŭlātur
I plur.
ambŭlāmur
II plur.
ambŭlamĭni
III plur.
ambŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
ambŭlābar
II sing.
ambŭlabāris, ambŭlabāre
III sing.
ambŭlabātur
I plur.
ambŭlabāmur
II plur.
ambŭlabamĭni
III plur.
ambŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ambŭlābor
II sing.
ambŭlabĕris, ambŭlabĕre
III sing.
ambŭlabĭtur
I plur.
ambŭlabĭmur
II plur.
ambŭlabimĭni
III plur.
ambŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
ambulatus, –a, –um sum
II sing.
ambulatus, –a, –um es
III sing.
ambulatus, –a, –um est
I plur.
ambulati, –ae, –a sumus
II plur.
ambulati, –ae, –a estis
III plur.
ambulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ambulatus, –a, –um eram
II sing.
ambulatus, –a, –um eras
III sing.
ambulatus, –a, –um erat
I plur.
ambulati, –ae, –a eramus
II plur.
ambulati, –ae, –a eratis
III plur.
ambulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ambulatus, –a, –um ero
II sing.
ambulatus, –a, –um eris
III sing.
ambulatus, –a, –um erit
I plur.
ambulati, –ae, –a erimus
II plur.
ambulati, –ae, –a eritis
III plur.
ambulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ambŭler
II sing.
ambŭlēris, ambŭlēre
III sing.
ambŭlētur
I plur.
ambŭlēmur
II plur.
ambŭlemĭni
III plur.
ambŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
ambŭlārer
II sing.
ambŭlarēris, ambŭlarēre
III sing.
ambŭlarētur
I plur.
ambŭlarēmur
II plur.
ambŭlaremĭni
III plur.
ambŭlarentur
PERFETTO
I sing.
ambulatus, –a, –um sim
II sing.
ambulatus, –a, –um sis
III sing.
ambulatus, –a, –um sit
I plur.
ambulati, –ae, –a simus
II plur.
ambulati, –ae, –a sitis
III plur.
ambulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ambulatus, –a, –um essem
II sing.
ambulatus, –a, –um esses
III sing.
ambulatus, –a, –um esset
I plur.
ambulati, –ae, –a essemus
II plur.
ambulati, –ae, –a essetis
III plur.
ambulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ambŭlāre
II plur.
ambŭlamĭni
FUTURO
II sing.
ambŭlātor
III sing.
ambŭlātor
II plur.
–
III plur.
ambŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
ambulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ambŭlāri
PERFETTO
Singolare:
ambulatus, –a, –um esse
Plurale:
ambulati, –ae, –a esse
FUTURO
ambulatum esse
GERUNDIVO
ambŭlandus, –a, –um
SUPINO
ambulatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ ambŭlo
amburbĭum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
ambulatūrūs agg. part. fut.
ambŭlātŭs sost. masch. IV decl.
ambulatus agg. part. perf. I cl.
ambulatus agg. inf. perf.
ambŭlo v. tr. e intr. I coniug.
ambŭlor v. tr. e intr. I coniug.
amburbĭum Sost. nt. II decl.
ambūrens agg. part. pres. II cl.
ambūro v. tr. III coniug.
ambūror v. tr. III coniug.
ambustĭo sost. femm. III decl.
ambustŭlātus agg. I cl.
ambustum Sost. nt. II decl.
ambustūrūs agg. part. fut.
ambustus agg. part. perf. I cl.
ambustus agg. inf. perf.
ămellus sost. masch. II decl.
āmēn sost. nt. inv.
Ămĕnānus agg. I cl.
Ămĕnānus sost. masch. II decl.
{{ID:AMBULOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android