ălumnor - Diatesi attiva
(ălumnor, ălumnāris, alumnatus sum, ălumnāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ălumnor
II sing.
ălumnāris, ălumnāre
III sing.
ălumnātur
I plur.
ălumnāmur
II plur.
ălumnamĭni
III plur.
ălumnantur
IMPERFETTO
I sing.
ălumnābar
II sing.
ălumnabāris, ălumnabāre
III sing.
ălumnabātur
I plur.
ălumnabāmur
II plur.
ălumnabamĭni
III plur.
ălumnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ălumnābor
II sing.
ălumnabĕris, ălumnabĕre
III sing.
ălumnabĭtur
I plur.
ălumnabĭmur
II plur.
ălumnabimĭni
III plur.
ălumnabuntur
PERFETTO
I sing.
alumnatus, –a, –um sum
II sing.
alumnatus, –a, –um es
III sing.
alumnatus, –a, –um est
I plur.
alumnati, –ae, –a sumus
II plur.
alumnati, –ae, –a estis
III plur.
alumnati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
alumnatus, –a, –um eram
II sing.
alumnatus, –a, –um eras
III sing.
alumnatus, –a, –um erat
I plur.
alumnati, –ae, –a eramus
II plur.
alumnati, –ae, –a eratis
III plur.
alumnati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
alumnatus, –a, –um ero
II sing.
alumnatus, –a, –um eris
III sing.
alumnatus, –a, –um erit
I plur.
alumnati, –ae, –a erimus
II plur.
alumnati, –ae, –a eritis
III plur.
alumnati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ălumner
II sing.
ălumnēris, ălumnēre
III sing.
ălumnētur
I plur.
ălumnēmur
II plur.
ălumnemĭni
III plur.
ălumnentur
IMPERFETTO
I sing.
ălumnārer
II sing.
ălumnarēris, ălumnarēre
III sing.
ălumnarētur
I plur.
ălumnarēmur
II plur.
ălumnaremĭni
III plur.
ălumnarentur
PERFETTO
I sing.
alumnatus, –a, –um sim
II sing.
alumnatus, –a, –um sis
III sing.
alumnatus, –a, –um sit
I plur.
alumnati, –ae, –a simus
II plur.
alumnati, –ae, –a sitis
III plur.
alumnati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
alumnatus, –a, –um essem
II sing.
alumnatus, –a, –um esses
III sing.
alumnatus, –a, –um esset
I plur.
alumnati, –ae, –a essemus
II plur.
alumnati, –ae, –a essetis
III plur.
alumnati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ălumnāre
II plur.
ălumnamĭni
FUTURO
II sing.
ălumnātor
III sing.
ălumnātor
II plur.
–
III plur.
ălumnantor
INFINITO
PRESENTE
ălumnāri
PERFETTO
Singolare:
alumnatus, –a, –um esse
Plurale:
alumnati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
alumnatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
alumnatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
ălumnans, –antis
FUTURO
alumnatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
alumnatum
Passivo:
alumnatu
GERUNDIO
Genitivo:
ălumnandi
Dativo:
ălumnando
Accusativo:
ălumnandum
Ablativo:
ălumnando
GERUNDIVO
ălumnandus, –a, –um
ălumnor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android