allĕvor - Diatesi passiva

(allĕvo, allĕvas, allevavi, allevatum, allĕvāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
allĕvor
II sing.
allĕvāris, allĕvāre
III sing.
allĕvātur
I plur.
allĕvāmur
II plur.
allĕvamĭni
III plur.
allĕvantur
IMPERFETTO
I sing.
allĕvābar
II sing.
allĕvabāris, allĕvabāre
III sing.
allĕvabātur
I plur.
allĕvabāmur
II plur.
allĕvabamĭni
III plur.
allĕvabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
allĕvābor
II sing.
allĕvabĕris, allĕvabĕre
III sing.
allĕvabĭtur
I plur.
allĕvabĭmur
II plur.
allĕvabimĭni
III plur.
allĕvabuntur
PERFETTO
I sing.
allevatus, –a, –um sum
II sing.
allevatus, –a, –um es
III sing.
allevatus, –a, –um est
I plur.
allevati, –ae, –a sumus
II plur.
allevati, –ae, –a estis
III plur.
allevati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
allevatus, –a, –um eram
II sing.
allevatus, –a, –um eras
III sing.
allevatus, –a, –um erat
I plur.
allevati, –ae, –a eramus
II plur.
allevati, –ae, –a eratis
III plur.
allevati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
allevatus, –a, –um ero
II sing.
allevatus, –a, –um eris
III sing.
allevatus, –a, –um erit
I plur.
allevati, –ae, –a erimus
II plur.
allevati, –ae, –a eritis
III plur.
allevati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
allĕver
II sing.
allĕvēris, allĕvēre
III sing.
allĕvētur
I plur.
allĕvēmur
II plur.
allĕvemĭni
III plur.
allĕventur
IMPERFETTO
I sing.
allĕvārer
II sing.
allĕvarēris, allĕvarēre
III sing.
allĕvarētur
I plur.
allĕvarēmur
II plur.
allĕvaremĭni
III plur.
allĕvarentur
PERFETTO
I sing.
allevatus, –a, –um sim
II sing.
allevatus, –a, –um sis
III sing.
allevatus, –a, –um sit
I plur.
allevati, –ae, –a simus
II plur.
allevati, –ae, –a sitis
III plur.
allevati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
allevatus, –a, –um essem
II sing.
allevatus, –a, –um esses
III sing.
allevatus, –a, –um esset
I plur.
allevati, –ae, –a essemus
II plur.
allevati, –ae, –a essetis
III plur.
allevati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
allĕvāre
II plur.
allĕvamĭni
FUTURO
II sing.
allĕvātor
III sing.
allĕvātor
II plur.
III plur.
allĕvantor
PARTICIPIO
PERFETTO
allevatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
allĕvāri
PERFETTO
Singolare:
allevatus, –a, –um esse
Plurale:
allevati, –ae, –a esse
FUTURO
allevatum esse
GERUNDIVO
allĕvandus, –a, –um
SUPINO
allevatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ALLEVOR100}}
---CACHE---