ăgōnizor - Diatesi attiva

(ăgōnizor, ăgōnizāris, agonizatus sum, ăgōnizāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ăgōnizor
II sing.
ăgōnizāris, ăgōnizāre
III sing.
ăgōnizātur
I plur.
ăgōnizāmur
II plur.
ăgōnizamĭni
III plur.
ăgōnizantur
IMPERFETTO
I sing.
ăgōnizābar
II sing.
ăgōnizabāris, ăgōnizabāre
III sing.
ăgōnizabātur
I plur.
ăgōnizabāmus
II plur.
ăgōnizabamĭni
III plur.
ăgōnizantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ăgōnizābor
II sing.
ăgōnizabĕris, ăgōnizabĕre
III sing.
ăgōnizabĭtur
I plur.
ăgōnizabĭmur
II plur.
ăgōnizabimĭni
III plur.
ăgōnizabuntur
PERFETTO
I sing.
agonizatus, –a, –um sum
II sing.
agonizatus, –a, –um es
III sing.
agonizatus, –a, –um est
I plur.
agonizati, –ae, –a sumus
II plur.
agonizati, –ae, –a estis
III plur.
agonizati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
agonizatus, –a, –um eram
II sing.
agonizatus, –a, –um eras
III sing.
agonizatus, –a, –um erat
I plur.
agonizati, –ae, –a eramus
II plur.
agonizati, –ae, –a eratis
III plur.
agonizati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
agonizatus, –a, –um ero
II sing.
agonizatus, –a, –um eris
III sing.
agonizatus, –a, –um erit
I plur.
agonizati, –ae, –a erimus
II plur.
agonizati, –ae, –a eritis
III plur.
agonizati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ăgōnizer
II sing.
ăgōnizēris, ăgōnizēre
III sing.
ăgōnizētur
I plur.
ăgōnizēmur
II plur.
ăgōnizemĭni
III plur.
ăgōnizentur
IMPERFETTO
I sing.
ăgōnizārer
II sing.
ăgōnizarēris, ăgōnizarēre
III sing.
ăgōnizarētur
I plur.
ăgōnizāremur
II plur.
ăgōnizaremĭni
III plur.
ăgōnizarentur
PERFETTO
I sing.
agonizatus, –a, –um sim
II sing.
agonizatus, –a, –um sis
III sing.
agonizatus, –a, –um sit
I plur.
agonizati, –ae, –a simus
II plur.
agonizati, –ae, –a sitis
III plur.
agonizati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
agonizatus, –a, –um essem
II sing.
agonizatus, –a, –um esses
III sing.
agonizatus, –a, –um esset
I plur.
agonizati, –ae, –a essemus
II plur.
agonizati, –ae, –a essetis
III plur.
agonizati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ăgōnizāre
II plur.
ăgōnizamĭni
FUTURO
II sing.
ăgōnizātor
III sing.
ăgōnizātor
II plur.
III plur.
ăgōnizantor
INFINITO
PRESENTE
ăgōnizāri
PERFETTO
Singolare:
agonizatus, –a, –um esse
Plurale:
agonizati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
agonizatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
agonizatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
ăgōnizans, –antis
FUTURO
agonizatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
agonizatum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
ăgōnizandi
Dativo:
ăgōnizando
Accusativo:
ăgōnizandum
Ablativo:
ăgōnizando
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:AGONIZOR100}}
---CACHE---