aestĭmor - Diatesi passiva
(aestĭmo, aestĭmas, aestimavi, aestimatum, aestĭmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
aestĭmor
II sing.
aestĭmāris, aestĭmāre
III sing.
aestĭmātur
I plur.
aestĭmāmur
II plur.
aestĭmamĭni
III plur.
aestĭmantur
IMPERFETTO
I sing.
aestĭmābar
II sing.
aestĭmabāris, aestĭmabāre
III sing.
aestĭmabātur
I plur.
aestĭmabāmur
II plur.
aestĭmabamĭni
III plur.
aestĭmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
aestĭmābor
II sing.
aestĭmabĕris, aestĭmabĕre
III sing.
aestĭmabĭtur
I plur.
aestĭmabĭmur
II plur.
aestĭmabimĭni
III plur.
aestĭmabuntur
PERFETTO
I sing.
aestimatus, –a, –um sum
II sing.
aestimatus, –a, –um es
III sing.
aestimatus, –a, –um est
I plur.
aestimati, –ae, –a sumus
II plur.
aestimati, –ae, –a estis
III plur.
aestimati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aestimatus, –a, –um eram
II sing.
aestimatus, –a, –um eras
III sing.
aestimatus, –a, –um erat
I plur.
aestimati, –ae, –a eramus
II plur.
aestimati, –ae, –a eratis
III plur.
aestimati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
aestimatus, –a, –um ero
II sing.
aestimatus, –a, –um eris
III sing.
aestimatus, –a, –um erit
I plur.
aestimati, –ae, –a erimus
II plur.
aestimati, –ae, –a eritis
III plur.
aestimati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
aestĭmer
II sing.
aestĭmēris, aestĭmēre
III sing.
aestĭmētur
I plur.
aestĭmēmur
II plur.
aestĭmemĭni
III plur.
aestĭmentur
IMPERFETTO
I sing.
aestĭmārer
II sing.
aestĭmarēris, aestĭmarēre
III sing.
aestĭmarētur
I plur.
aestĭmarēmur
II plur.
aestĭmaremĭni
III plur.
aestĭmarentur
PERFETTO
I sing.
aestimatus, –a, –um sim
II sing.
aestimatus, –a, –um sis
III sing.
aestimatus, –a, –um sit
I plur.
aestimati, –ae, –a simus
II plur.
aestimati, –ae, –a sitis
III plur.
aestimati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aestimatus, –a, –um essem
II sing.
aestimatus, –a, –um esses
III sing.
aestimatus, –a, –um esset
I plur.
aestimati, –ae, –a essemus
II plur.
aestimati, –ae, –a essetis
III plur.
aestimati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
aestĭmāre
II plur.
aestĭmamĭni
FUTURO
II sing.
aestĭmātor
III sing.
aestĭmātor
II plur.
–
III plur.
aestĭmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
aestimatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
aestĭmāri
PERFETTO
Singolare:
aestimatus, –a, –um esse
Plurale:
aestimati, –ae, –a esse
FUTURO
aestimatum esse
GERUNDIVO
aestĭmandus, –a, –um
SUPINO
aestimatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
aestĭmor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android