aemŭlor - Diatesi attiva
(aemŭlor, aemŭlāris, aemulatus sum, aemŭlāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
aemŭlor
II sing.
aemŭlāris, aemŭlāre
III sing.
aemŭlātur
I plur.
aemŭlāmur
II plur.
aemŭlamĭni
III plur.
aemŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
aemŭlābar
II sing.
aemŭlabāris, aemŭlabāre
III sing.
aemŭlabātur
I plur.
aemŭlabāmur
II plur.
aemŭlabamĭni
III plur.
aemŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
aemŭlābor
II sing.
aemŭlabĕris, aemŭlabĕre
III sing.
aemŭlabĭtur
I plur.
aemŭlabĭmur
II plur.
aemŭlabimĭni
III plur.
aemŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
aemulatus, –a, –um sum
II sing.
aemulatus, –a, –um es
III sing.
aemulatus, –a, –um est
I plur.
aemulati, –ae, –a sumus
II plur.
aemulati, –ae, –a estis
III plur.
aemulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aemulatus, –a, –um eram
II sing.
aemulatus, –a, –um eras
III sing.
aemulatus, –a, –um erat
I plur.
aemulati, –ae, –a eramus
II plur.
aemulati, –ae, –a eratis
III plur.
aemulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
aemulatus, –a, –um ero
II sing.
aemulatus, –a, –um eris
III sing.
aemulatus, –a, –um erit
I plur.
aemulati, –ae, –a erimus
II plur.
aemulati, –ae, –a eritis
III plur.
aemulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
aemŭler
II sing.
aemŭlēris, aemŭlēre
III sing.
aemŭlētur
I plur.
aemŭlēmur
II plur.
aemŭlemĭni
III plur.
aemŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
aemŭlārer
II sing.
aemŭlarēris, aemŭlarēre
III sing.
aemŭlarētur
I plur.
aemŭlarēmur
II plur.
aemŭlaremĭni
III plur.
aemŭlarentur
PERFETTO
I sing.
aemulatus, –a, –um sim
II sing.
aemulatus, –a, –um sis
III sing.
aemulatus, –a, –um sit
I plur.
aemulati, –ae, –a simus
II plur.
aemulati, –ae, –a sitis
III plur.
aemulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aemulatus, –a, –um essem
II sing.
aemulatus, –a, –um esses
III sing.
aemulatus, –a, –um esset
I plur.
aemulati, –ae, –a essemus
II plur.
aemulati, –ae, –a essetis
III plur.
aemulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
aemŭlāre
II plur.
aemŭlamĭni
FUTURO
II sing.
aemŭlātor
III sing.
aemŭlātor
II plur.
–
III plur.
aemŭlantor
INFINITO
PRESENTE
aemŭlāri
PERFETTO
Singolare:
aemulatus, –a, –um esse
Plurale:
aemulati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
aemulatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
aemulatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
aemŭlans, –antis
FUTURO
aemulatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
aemulatum
Passivo:
aemulatu
GERUNDIO
Genitivo:
aemŭlandi
Dativo:
aemŭlando
Accusativo:
aemŭlandum
Ablativo:
aemŭlando
GERUNDIVO
aemŭlandus, –a, –um
aemŭlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android