Donazione

adtempĕrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
adtempĕrans
Gen.
adtempĕrantis
Dat.
adtempĕranti
Acc.
adtempĕrantem
Abl.
adtempĕrans
Voc.
adtempĕranti
PLURALE
Nom.
adtempĕrantes
Gen.
adtempĕrantium
Dat.
adtempĕrantibus
Acc.
adtempĕrantes
Abl.
adtempĕrantes
Voc.
adtempĕrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
adtempĕrans
Gen.
adtempĕrantis
Dat.
adtempĕranti
Acc.
adtempĕrantem
Abl.
adtempĕrans
Voc.
adtempĕranti
PLURALE
Nom.
adtempĕrantes
Gen.
adtempĕrantium
Dat.
adtempĕrantibus
Acc.
adtempĕrantes
Abl.
adtempĕrantes
Voc.
adtempĕrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
adtempĕrans
Gen.
adtempĕrantis
Dat.
adtempĕranti
Acc.
adtempĕrans
Abl.
adtempĕrans
Voc.
adtempĕranti
PLURALE
Nom.
adtempĕrantia
Gen.
adtempĕrantium
Dat.
adtempĕrantibus
Acc.
adtempĕrantia
Abl.
adtempĕrantia
Voc.
adtempĕrantibus

‹ adtactus
adtempĕrātē ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
adsutus agg. inf. perf.
adtactūrūs agg. part. fut.
adtactŭs sost. masch. IV decl.
adtactus agg. part. perf. I cl.
adtactus agg. inf. perf.
adtempĕrans agg. part. pres. II cl.
adtempĕrātē avv.
adtemperatūrūs agg. part. fut.
adtemperatus agg. part. perf. I cl.
adtemperatus agg. inf. perf.
adtempĕro v. tr. I coniug.
adtempĕror v. tr. I coniug.
adtendens agg. part. pres. II cl.
adtendo v. tr. e intr. III coniug.
adtendor v. tr. e intr. III coniug.
adtentātĭo sost. femm. III decl.
adtentē avv.
adtentĭo sost. femm. III decl.
adtentūrūs agg. part. fut.
adtentŭs sost. masch. IV decl.
{{ID:ADTEMPERANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android