adsignor - Diatesi passiva
(adsigno, adsignas, adsignavi, adsignatum, adsignāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adsignor
II sing.
adsignāris, adsignāre
III sing.
adsignātur
I plur.
adsignāmur
II plur.
adsignamĭni
III plur.
adsignantur
IMPERFETTO
I sing.
adsignābar
II sing.
adsignabāris, adsignabāre
III sing.
adsignabātur
I plur.
adsignabāmur
II plur.
adsignabamĭni
III plur.
adsignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adsignābor
II sing.
adsignabĕris, adsignabĕre
III sing.
adsignabĭtur
I plur.
adsignabĭmur
II plur.
adsignabimĭni
III plur.
adsignabuntur
PERFETTO
I sing.
adsignatus, –a, –um sum
II sing.
adsignatus, –a, –um es
III sing.
adsignatus, –a, –um est
I plur.
adsignati, –ae, –a sumus
II plur.
adsignati, –ae, –a estis
III plur.
adsignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adsignatus, –a, –um eram
II sing.
adsignatus, –a, –um eras
III sing.
adsignatus, –a, –um erat
I plur.
adsignati, –ae, –a eramus
II plur.
adsignati, –ae, –a eratis
III plur.
adsignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adsignatus, –a, –um ero
II sing.
adsignatus, –a, –um eris
III sing.
adsignatus, –a, –um erit
I plur.
adsignati, –ae, –a erimus
II plur.
adsignati, –ae, –a eritis
III plur.
adsignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adsigner
II sing.
adsignēris, adsignēre
III sing.
adsignētur
I plur.
adsignēmur
II plur.
adsignemĭni
III plur.
adsignentur
IMPERFETTO
I sing.
adsignārer
II sing.
adsignarēris, adsignarēre
III sing.
adsignarētur
I plur.
adsignarēmur
II plur.
adsignaremĭni
III plur.
adsignarentur
PERFETTO
I sing.
adsignatus, –a, –um sim
II sing.
adsignatus, –a, –um sis
III sing.
adsignatus, –a, –um sit
I plur.
adsignati, –ae, –a simus
II plur.
adsignati, –ae, –a sitis
III plur.
adsignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adsignatus, –a, –um essem
II sing.
adsignatus, –a, –um esses
III sing.
adsignatus, –a, –um esset
I plur.
adsignati, –ae, –a essemus
II plur.
adsignati, –ae, –a essetis
III plur.
adsignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adsignāre
II plur.
adsignamĭni
FUTURO
II sing.
adsignātor
III sing.
adsignātor
II plur.
–
III plur.
adsignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adsignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adsignāri
PERFETTO
Singolare:
adsignatus, –a, –um esse
Plurale:
adsignati, –ae, –a esse
FUTURO
adsignatum esse
GERUNDIVO
adsignandus, –a, –um
SUPINO
adsignatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adsignor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android