adservor - Diatesi passiva
(adservo, adservas, adservavi, adservatum, adservāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adservor
II sing.
adservāris, adservāre
III sing.
adservātur
I plur.
adservāmur
II plur.
adservamĭni
III plur.
adservantur
IMPERFETTO
I sing.
adservābar
II sing.
adservabāris, adservabāre
III sing.
adservabātur
I plur.
adservabāmur
II plur.
adservabamĭni
III plur.
adservabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adservābor
II sing.
adservabĕris, adservabĕre
III sing.
adservabĭtur
I plur.
adservabĭmur
II plur.
adservabimĭni
III plur.
adservabuntur
PERFETTO
I sing.
adservatus, –a, –um sum
II sing.
adservatus, –a, –um es
III sing.
adservatus, –a, –um est
I plur.
adservati, –ae, –a sumus
II plur.
adservati, –ae, –a estis
III plur.
adservati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adservatus, –a, –um eram
II sing.
adservatus, –a, –um eras
III sing.
adservatus, –a, –um erat
I plur.
adservati, –ae, –a eramus
II plur.
adservati, –ae, –a eratis
III plur.
adservati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adservatus, –a, –um ero
II sing.
adservatus, –a, –um eris
III sing.
adservatus, –a, –um erit
I plur.
adservati, –ae, –a erimus
II plur.
adservati, –ae, –a eritis
III plur.
adservati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adserver
II sing.
adservēris, adservēre
III sing.
adservētur
I plur.
adservēmur
II plur.
adservemĭni
III plur.
adserventur
IMPERFETTO
I sing.
adservārer
II sing.
adservarēris, adservarēre
III sing.
adservarētur
I plur.
adservarēmur
II plur.
adservaremĭni
III plur.
adservarentur
PERFETTO
I sing.
adservatus, –a, –um sim
II sing.
adservatus, –a, –um sis
III sing.
adservatus, –a, –um sit
I plur.
adservati, –ae, –a simus
II plur.
adservati, –ae, –a sitis
III plur.
adservati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adservatus, –a, –um essem
II sing.
adservatus, –a, –um esses
III sing.
adservatus, –a, –um esset
I plur.
adservati, –ae, –a essemus
II plur.
adservati, –ae, –a essetis
III plur.
adservati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adservāre
II plur.
adservamĭni
FUTURO
II sing.
adservātor
III sing.
adservātor
II plur.
–
III plur.
adservantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adservatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adservāri
PERFETTO
Singolare:
adservatus, –a, –um esse
Plurale:
adservati, –ae, –a esse
FUTURO
adservatum esse
GERUNDIVO
adservandus, –a, –um
SUPINO
adservatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adservor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android