adrŏgor - Diatesi passiva
(adrŏgo, adrŏgas, adrogavi, adrogatum, adrŏgāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adrŏgor
II sing.
adrŏgāris, adrŏgāre
III sing.
adrŏgātur
I plur.
adrŏgāmur
II plur.
adrŏgamĭni
III plur.
adrŏgantur
IMPERFETTO
I sing.
adrŏgābar
II sing.
adrŏgabāris, adrŏgabāre
III sing.
adrŏgabātur
I plur.
adrŏgabāmur
II plur.
adrŏgabamĭni
III plur.
adrŏgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adrŏgābor
II sing.
adrŏgabĕris, adrŏgabĕre
III sing.
adrŏgabĭtur
I plur.
adrŏgabĭmur
II plur.
adrŏgabimĭni
III plur.
adrŏgabuntur
PERFETTO
I sing.
adrogatus, –a, –um sum
II sing.
adrogatus, –a, –um es
III sing.
adrogatus, –a, –um est
I plur.
adrogati, –ae, –a sumus
II plur.
adrogati, –ae, –a estis
III plur.
adrogati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adrogatus, –a, –um eram
II sing.
adrogatus, –a, –um eras
III sing.
adrogatus, –a, –um erat
I plur.
adrogati, –ae, –a eramus
II plur.
adrogati, –ae, –a eratis
III plur.
adrogati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adrogatus, –a, –um ero
II sing.
adrogatus, –a, –um eris
III sing.
adrogatus, –a, –um erit
I plur.
adrogati, –ae, –a erimus
II plur.
adrogati, –ae, –a eritis
III plur.
adrogati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adrŏger
II sing.
adrŏgēris, adrŏgēre
III sing.
adrŏgētur
I plur.
adrŏgēmur
II plur.
adrŏgemĭni
III plur.
adrŏgentur
IMPERFETTO
I sing.
adrŏgārer
II sing.
adrŏgarēris, adrŏgarēre
III sing.
adrŏgarētur
I plur.
adrŏgarēmur
II plur.
adrŏgaremĭni
III plur.
adrŏgarentur
PERFETTO
I sing.
adrogatus, –a, –um sim
II sing.
adrogatus, –a, –um sis
III sing.
adrogatus, –a, –um sit
I plur.
adrogati, –ae, –a simus
II plur.
adrogati, –ae, –a sitis
III plur.
adrogati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adrogatus, –a, –um essem
II sing.
adrogatus, –a, –um esses
III sing.
adrogatus, –a, –um esset
I plur.
adrogati, –ae, –a essemus
II plur.
adrogati, –ae, –a essetis
III plur.
adrogati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adrŏgāre
II plur.
adrŏgamĭni
FUTURO
II sing.
adrŏgātor
III sing.
adrŏgātor
II plur.
–
III plur.
adrŏgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adrogatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adrŏgāri
PERFETTO
Singolare:
adrogatus, –a, –um esse
Plurale:
adrogati, –ae, –a esse
FUTURO
adrogatum esse
GERUNDIVO
adrŏgandus, –a, –um
SUPINO
adrogatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adrŏgor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android