adpugnor - Diatesi passiva

(adpugno, adpugnas, adpugnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adpugnor
II sing.
adpugnāris, adpugnāre
III sing.
adpugnātur
I plur.
adpugnāmur
II plur.
adpugnamĭni
III plur.
adpugnantur
IMPERFETTO
I sing.
adpugnābar
II sing.
adpugnabāris, adpugnabāre
III sing.
adpugnabātur
I plur.
adpugnabāmur
II plur.
adpugnabamĭni
III plur.
adpugnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adpugnābor
II sing.
adpugnabĕris, adpugnabĕre
III sing.
adpugnabĭtur
I plur.
adpugnabĭmur
II plur.
adpugnabimĭni
III plur.
adpugnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adpugner
II sing.
adpugnēris, adpugnēre
III sing.
adpugnētur
I plur.
adpugnēmur
II plur.
adpugnemĭni
III plur.
adpugnentur
IMPERFETTO
I sing.
adpugnārer
II sing.
adpugnarēris, adpugnarēre
III sing.
adpugnarētur
I plur.
adpugnarēmur
II plur.
adpugnaremĭni
III plur.
adpugnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adpugnāre
II plur.
adpugnamĭni
FUTURO
II sing.
adpugnātor
III sing.
adpugnātor
II plur.
III plur.
adpugnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
adpugnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
adpugnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADPUGNOR100}}