ădŏpĕrĭor - Diatesi passiva
(ădŏpĕrĭo, ădŏpĕris, adoperui, adopertum, ădŏpĕrīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ădŏpĕrĭor
II sing.
ădŏpĕrīris, ădŏpĕrīre
III sing.
ădŏpĕrītur
I plur.
ădŏpĕrīmur
II plur.
ădŏpĕrimĭni
III plur.
ădŏpĕriuntur
IMPERFETTO
I sing.
ădŏpĕriēbar
II sing.
ădŏpĕriebāris, ădŏpĕriebāre
III sing.
ădŏpĕriebātur
I plur.
ădŏpĕriebāmur
II plur.
ădŏpĕriebamĭni
III plur.
ădŏpĕriebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ădŏpĕrĭar
II sing.
ădŏpĕriēris, ădŏpĕriēre
III sing.
ădŏpĕriētur
I plur.
ădŏpĕriēmur
II plur.
ădŏpĕriemĭni
III plur.
ădŏpĕrientur
PERFETTO
I sing.
adopertus, –a, –um sum
II sing.
adopertus, –a, –um es
III sing.
adopertus, –a, –um est
I plur.
adoperti, –ae, –a sumus
II plur.
adoperti, –ae, –a estis
III plur.
adoperti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adopertus, –a, –um eram
II sing.
adopertus, –a, –um eras
III sing.
adopertus, –a, –um erat
I plur.
adoperti, –ae, –a eramus
II plur.
adoperti, –ae, –a eratis
III plur.
adoperti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adopertus, –a, –um ero
II sing.
adopertus, –a, –um eris
III sing.
adopertus, –a, –um erit
I plur.
adoperti, –ae, –a erimus
II plur.
adoperti, –ae, –a eritis
III plur.
adoperti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ădŏpĕrĭar
II sing.
ădŏpĕriāris, ădŏpĕriāre
III sing.
ădŏpĕriātur
I plur.
ădŏpĕriāmur
II plur.
ădŏpĕriamĭni
III plur.
ădŏpĕriantur
IMPERFETTO
I sing.
ădŏpĕrīrer
II sing.
ădŏpĕrirēris, adoperuirēre
III sing.
ădŏpĕrirētur
I plur.
ădŏpĕrirēmur
II plur.
ădŏpĕrirēmini
III plur.
ădŏpĕrirentur
PERFETTO
I sing.
adopertus, –a, –um sim
II sing.
adopertus, –a, –um sis
III sing.
adopertus, –a, –um sit
I plur.
adoperti, –ae, –a simus
II plur.
adoperti, –ae, –a sitis
III plur.
adoperti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adopertus, –a, –um essem
II sing.
adopertus, –a, –um esses
III sing.
adopertus, –a, –um esset
I plur.
adoperti, –ae, –a essemus
II plur.
adoperti, –ae, –a essetis
III plur.
adoperti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ădŏpĕrīre
II plur.
ădŏpĕrimĭni
FUTURO
II sing.
ădŏpĕrītor
III sing.
ădŏpĕrītor
II plur.
–
III plur.
ădŏpĕriuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
adopertus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ădŏpĕrīri
PERFETTO
Singolare:
adopertus, –a, –um esse
Plurale:
adoperti, –ae, –a esse
FUTURO
adopertum esse
GERUNDIVO
ădŏpĕriendus, –a, –um
SUPINO
adopertu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ădŏpĕrĭor v. tr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android