adnuntĭor - Diatesi passiva

(adnuntĭo, adnuntĭas, adnuntiavi, adnuntiatum, adnuntĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adnuntĭor
II sing.
adnuntĭāris, adnuntĭāre
III sing.
adnuntĭātur
I plur.
adnuntĭāmur
II plur.
adnuntĭamĭni
III plur.
adnuntĭantur
IMPERFETTO
I sing.
adnuntĭābar
II sing.
adnuntĭabāris, adnuntĭabāre
III sing.
adnuntĭabātur
I plur.
adnuntĭabāmur
II plur.
adnuntĭabamĭni
III plur.
adnuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adnuntĭābor
II sing.
adnuntĭabĕris, adnuntĭabĕre
III sing.
adnuntĭabĭtur
I plur.
adnuntĭabĭmur
II plur.
adnuntĭabimĭni
III plur.
adnuntĭabuntur
PERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um sum
II sing.
adnuntiatus, –a, –um es
III sing.
adnuntiatus, –a, –um est
I plur.
adnuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a estis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um eram
II sing.
adnuntiatus, –a, –um eras
III sing.
adnuntiatus, –a, –um erat
I plur.
adnuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adnuntiatus, –a, –um ero
II sing.
adnuntiatus, –a, –um eris
III sing.
adnuntiatus, –a, –um erit
I plur.
adnuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adnuntĭer
II sing.
adnuntĭēris, adnuntĭēre
III sing.
adnuntĭētur
I plur.
adnuntĭēmur
II plur.
adnuntĭemĭni
III plur.
adnuntĭentur
IMPERFETTO
I sing.
adnuntĭārer
II sing.
adnuntĭarēris, adnuntĭarēre
III sing.
adnuntĭarētur
I plur.
adnuntĭarēmur
II plur.
adnuntĭaremĭni
III plur.
adnuntĭarentur
PERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um sim
II sing.
adnuntiatus, –a, –um sis
III sing.
adnuntiatus, –a, –um sit
I plur.
adnuntiati, –ae, –a simus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adnuntiatus, –a, –um essem
II sing.
adnuntiatus, –a, –um esses
III sing.
adnuntiatus, –a, –um esset
I plur.
adnuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
adnuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
adnuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adnuntĭāre
II plur.
adnuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
adnuntĭātor
III sing.
adnuntĭātor
II plur.
III plur.
adnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adnuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adnuntĭāri
PERFETTO
Singolare:
adnuntiatus, –a, –um esse
Plurale:
adnuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
adnuntiatum esse
GERUNDIVO
adnuntĭandus, –a, –um
SUPINO
adnuntiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADNUNTIOR100}}
---CACHE---