admiscĕor - Diatesi passiva
(admiscĕo, admisces, admiscui, admixtum, admiscēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
admiscĕor
II sing.
admiscēris, admiscēre
III sing.
admiscētur
I plur.
admiscēmur
II plur.
admiscemĭni
III plur.
admiscentur
IMPERFETTO
I sing.
admiscēbar
II sing.
admiscebāris
III sing.
admiscebātur
I plur.
admiscebāmur
II plur.
admiscebamĭni
III plur.
admiscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
admiscēbor
II sing.
admiscebĕris, admiscebĕre
III sing.
admiscebĭtur
I plur.
admiscebĭmur
II plur.
admiscebimĭni
III plur.
admiscebuntur
PERFETTO
I sing.
admixtus, –a, –um sum
II sing.
admixtus, –a, –um es
III sing.
admixtus, –a, –um est
I plur.
admixti, –ae, –a sumus
II plur.
admixti, –ae, –a estis
III plur.
admixti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
admixtus, –a, –um eram
II sing.
admixtus, –a, –um eras
III sing.
admixtus, –a, –um erat
I plur.
admixti, –ae, –a eramus
II plur.
admixti, –ae, –a eratis
III plur.
admixti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
admixtus, –a, –um ero
II sing.
admixtus, –a, –um eris
III sing.
admixtus, –a, –um erit
I plur.
admixti, –ae, –a erimus
II plur.
admixti, –ae, –a eritis
III plur.
admixti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
admiscĕar
II sing.
admisceāris, admisceāre
III sing.
admisceātur
I plur.
admisceāmur
II plur.
admisceamĭni
III plur.
admisceantur
IMPERFETTO
I sing.
admiscērer
II sing.
admiscerēris, admiscerēre
III sing.
admiscerētur
I plur.
admiscerēmur
II plur.
admisceremĭni
III plur.
admiscerentur
PERFETTO
I sing.
admixtus, –a, –um sim
II sing.
admixtus, –a, –um sis
III sing.
admixtus, –a, –um sit
I plur.
admixti, –ae, –a simus
II plur.
admixti, –ae, –a sitis
III plur.
admixti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
admixtus, –a, –um essem
II sing.
admixtus, –a, –um esses
III sing.
admixtus, –a, –um esset
I plur.
admixti, –ae, –a essemus
II plur.
admixti, –ae, –a essetis
III plur.
admixti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
admiscēre
II plur.
admiscemĭni
FUTURO
II sing.
admiscētor
III sing.
admiscētor
II plur.
–
III plur.
admiscentor
PARTICIPIO
PERFETTO
admixtus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
admiscēri
PERFETTO
Singolare:
admixtus, –a, –um esse
Plurale:
admixti, –ae, –a esse
FUTURO
admixtum esse
GERUNDIVO
admiscendus, –a, –um
SUPINO
admixtu
Vedi la forma attiva di questo lemma
admiscĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android