adlĭnor - Diatesi passiva
(adlĭno, adlĭnis, adlevi, adlitum, adlĭnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adlĭnor
II sing.
adlĭnĕris, adlĭnĕre
III sing.
adlĭnĭtur
I plur.
adlĭnĭmur
II plur.
adlĭnimĭni
III plur.
adlĭnuntur
IMPERFETTO
I sing.
adlĭnēbar
II sing.
adlĭnebāris, adlĭnebāre
III sing.
adlĭnebātur
I plur.
adlĭnebāmur
II plur.
adlĭnebamĭni
III plur.
adlĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adlĭnar
II sing.
adlĭnēris, adlĭnēre
III sing.
adlĭnētur
I plur.
adlĭnēmur
II plur.
adlĭnemĭni
III plur.
adlĭnentur
PERFETTO
I sing.
adlitus, –a, –um sum
II sing.
adlitus, –a, –um es
III sing.
adlitus, –a, –um est
I plur.
adliti, –ae, –a sumus
II plur.
adliti, –ae, –a estis
III plur.
adliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adlitus, –a, –um eram
II sing.
adlitus, –a, –um eras
III sing.
adlitus, –a, –um erat
I plur.
adliti, –ae, –a eramus
II plur.
adliti, –ae, –a eratis
III plur.
adliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adlitus, –a, –um ero
II sing.
adlitus, –a, –um eris
III sing.
adlitus, –a, –um erit
I plur.
adliti, –ae, –a erimus
II plur.
adliti, –ae, –a eritis
III plur.
adliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adlĭnar
II sing.
adlĭnāris, adlĭnāre
III sing.
adlĭnātur
I plur.
adlĭnāmur
II plur.
adlĭnamĭni
III plur.
adlĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
adlĭnĕrer
II sing.
adlĭnerēris, adlĭnerēre
III sing.
adlĭnerētur
I plur.
adlĭnerēmur
II plur.
adlĭneremĭni
III plur.
adlĭnerentur
PERFETTO
I sing.
adlitus, –a, –um sim
II sing.
adlitus, –a, –um sis
III sing.
adlitus, –a, –um sit
I plur.
adliti, –ae, –a simus
II plur.
adliti, –ae, –a sitis
III plur.
adliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adlitus, –a, –um essem
II sing.
adlitus, –a, –um esses
III sing.
adlitus, –a, –um esset
I plur.
adliti, –ae, –a essemus
II plur.
adliti, –ae, –a essetis
III plur.
adliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adlĭnĕre
II plur.
adlĭnimĭni
FUTURO
II sing.
adlĭnĭtor
III sing.
adlĭnĭtor
II plur.
–
III plur.
adlĭnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
adlitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adlĭni
PERFETTO
Singolare:
adlitus, –a, –um esse
Plurale:
adliti, –ae, –a esse
FUTURO
adlitum esse
GERUNDIVO
adlĭnendus, –a, –um
SUPINO
adlitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adlĭnor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android