adlĕvĭor - Diatesi passiva
(adlĕvĭo, adlĕvĭas, adleviatum, adlĕvĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adlĕvĭor
II sing.
adlĕvĭāris, adlĕvĭāre
III sing.
adlĕvĭātur
I plur.
adlĕvĭāmur
II plur.
adlĕvĭamĭni
III plur.
adlĕvĭantur
IMPERFETTO
I sing.
adlĕvĭābar
II sing.
adlĕvĭabāris, adlĕvĭabāre
III sing.
adlĕvĭabātur
I plur.
adlĕvĭabāmur
II plur.
adlĕvĭabamĭni
III plur.
adlĕvĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adlĕvĭābor
II sing.
adlĕvĭabĕris, adlĕvĭabĕre
III sing.
adlĕvĭabĭtur
I plur.
adlĕvĭabĭmur
II plur.
adlĕvĭabimĭni
III plur.
adlĕvĭabuntur
PERFETTO
I sing.
adleviatus, –a, –um sum
II sing.
adleviatus, –a, –um es
III sing.
adleviatus, –a, –um est
I plur.
adleviati, –ae, –a sumus
II plur.
adleviati, –ae, –a estis
III plur.
adleviati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adleviatus, –a, –um eram
II sing.
adleviatus, –a, –um eras
III sing.
adleviatus, –a, –um erat
I plur.
adleviati, –ae, –a eramus
II plur.
adleviati, –ae, –a eratis
III plur.
adleviati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adleviatus, –a, –um ero
II sing.
adleviatus, –a, –um eris
III sing.
adleviatus, –a, –um erit
I plur.
adleviati, –ae, –a erimus
II plur.
adleviati, –ae, –a eritis
III plur.
adleviati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adlĕvĭer
II sing.
adlĕvĭēris, adlĕvĭēre
III sing.
adlĕvĭētur
I plur.
adlĕvĭēmur
II plur.
adlĕvĭemĭni
III plur.
adlĕvĭentur
IMPERFETTO
I sing.
adlĕvĭārer
II sing.
adlĕvĭarēris, adlĕvĭarēre
III sing.
adlĕvĭarētur
I plur.
adlĕvĭarēmur
II plur.
adlĕvĭaremĭni
III plur.
adlĕvĭarentur
PERFETTO
I sing.
adleviatus, –a, –um sim
II sing.
adleviatus, –a, –um sis
III sing.
adleviatus, –a, –um sit
I plur.
adleviati, –ae, –a simus
II plur.
adleviati, –ae, –a sitis
III plur.
adleviati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adleviatus, –a, –um essem
II sing.
adleviatus, –a, –um esses
III sing.
adleviatus, –a, –um esset
I plur.
adleviati, –ae, –a essemus
II plur.
adleviati, –ae, –a essetis
III plur.
adleviati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adlĕvĭāre
II plur.
adlĕvĭamĭni
FUTURO
II sing.
adlĕvĭātor
III sing.
adlĕvĭātor
II plur.
–
III plur.
adlĕvĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adleviatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adlĕvĭāri
PERFETTO
Singolare:
adleviatus, –a, –um esse
Plurale:
adleviati, –ae, –a esse
FUTURO
adleviatum esse
GERUNDIVO
adlĕvĭandus, –a, –um
SUPINO
adleviatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adlĕvĭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android