Donazione

ădhortor - Diatesi attiva

(ădhortor, ădhortāris, adhortatus sum, ădhortāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ădhortor
II sing.
ădhortāris, ădhortāre
III sing.
ădhortātur
I plur.
ădhortāmur
II plur.
ădhortamĭni
III plur.
ădhortantur
IMPERFETTO
I sing.
ădhortābar
II sing.
ădhortabāris, ădhortabāre
III sing.
ădhortabātur
I plur.
ădhortabāmur
II plur.
ădhortabamĭni
III plur.
ădhortabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ădhortābor
II sing.
ădhortabĕris, ădhortabĕre
III sing.
ădhortabĭtur
I plur.
ădhortabĭmur
II plur.
ădhortabimĭni
III plur.
ădhortabuntur
PERFETTO
I sing.
adhortatus, –a, –um sum
II sing.
adhortatus, –a, –um es
III sing.
adhortatus, –a, –um est
I plur.
adhortati, –ae, –a sumus
II plur.
adhortati, –ae, –a estis
III plur.
adhortati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adhortatus, –a, –um eram
II sing.
adhortatus, –a, –um eras
III sing.
adhortatus, –a, –um erat
I plur.
adhortati, –ae, –a eramus
II plur.
adhortati, –ae, –a eratis
III plur.
adhortati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adhortatus, –a, –um ero
II sing.
adhortatus, –a, –um eris
III sing.
adhortatus, –a, –um erit
I plur.
adhortati, –ae, –a erimus
II plur.
adhortati, –ae, –a eritis
III plur.
adhortati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ădhorter
II sing.
ădhortēris, ădhortēre
III sing.
ădhortētur
I plur.
ădhortēmur
II plur.
ădhortemĭni
III plur.
ădhortentur
IMPERFETTO
I sing.
ădhortārer
II sing.
ădhortarēris, ădhortarēre
III sing.
ădhortarētur
I plur.
ădhortarēmur
II plur.
ădhortaremĭni
III plur.
ădhortarentur
PERFETTO
I sing.
adhortatus, –a, –um sim
II sing.
adhortatus, –a, –um sis
III sing.
adhortatus, –a, –um sit
I plur.
adhortati, –ae, –a simus
II plur.
adhortati, –ae, –a sitis
III plur.
adhortati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adhortatus, –a, –um essem
II sing.
adhortatus, –a, –um esses
III sing.
adhortatus, –a, –um esset
I plur.
adhortati, –ae, –a essemus
II plur.
adhortati, –ae, –a essetis
III plur.
adhortati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ădhortāre
II plur.
ădhortamĭni
FUTURO
II sing.
ădhortātor
III sing.
ădhortātor
II plur.
–
III plur.
ădhortantor
INFINITO
PRESENTE
ădhortāri
PERFETTO
Singolare:
adhortatus, –a, –um esse
Plurale:
adhortati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
adhortatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
adhortatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
ădhortans, –antis
FUTURO
adhortatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
adhortatum
Passivo:
adhortatu
GERUNDIO
Genitivo:
ădhortandi
Dativo:
ădhortando
Accusativo:
ădhortandum
Ablativo:
ădhortando
GERUNDIVO
ădhortandus, –a, –um



‹ adhortatus
ădhūc ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
ădhortātĭo sost. femm. III decl.
ădhortātŏr sost. masch. III decl.
adhortatūrūs agg. part. fut.
ădhortātŭs sost. masch. IV decl.
adhortatus agg. part. perf. I cl.
ădhortor v. tr. dep. I coniug.
ădhūc avv.
ădhūcĭne avv.
Ădĭăbēna sost. femm. I decl.
Ădĭăbēne sost. femm. I decl.
Ădĭăbēni sost. masch. pl. II decl.
Ădĭăbēnus agg. I cl.
adiăcens agg. part. pres. II cl.
adiăcentia Sost. nt. pl. III decl.
adiăcĕo v. tr. e intr. II coniug.
adiăcĕor v. tr. e intr. II coniug.
ădĭantum Sost. nt. II decl.
Ădĭătŏrix sost. masch. III decl.
ădĭciens agg. part. pres. II cl.
ădĭcĭo v. tr. III coniug. in -io
{{ID:ADHORTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android