ădhĭbĕor - Diatesi passiva

(ădhĭbĕo, ădhĭbes, adhibui, adhibitum, ădhĭbēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ădhĭbĕor
II sing.
ădhĭbēris, ădhĭbēre
III sing.
ădhĭbētur
I plur.
ădhĭbēmur
II plur.
ădhĭbemĭni
III plur.
ădhĭbentur
IMPERFETTO
I sing.
ădhĭbēbar
II sing.
ădhĭbebāris
III sing.
ădhĭbebātur
I plur.
ădhĭbebāmur
II plur.
ădhĭbebamĭni
III plur.
ădhĭbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ădhĭbēbor
II sing.
ădhĭbebĕris, ădhĭbebĕre
III sing.
ădhĭbebĭtur
I plur.
ădhĭbebĭmur
II plur.
ădhĭbebimĭni
III plur.
ădhĭbebuntur
PERFETTO
I sing.
adhibitus, –a, –um sum
II sing.
adhibitus, –a, –um es
III sing.
adhibitus, –a, –um est
I plur.
adhibiti, –ae, –a sumus
II plur.
adhibiti, –ae, –a estis
III plur.
adhibiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adhibitus, –a, –um eram
II sing.
adhibitus, –a, –um eras
III sing.
adhibitus, –a, –um erat
I plur.
adhibiti, –ae, –a eramus
II plur.
adhibiti, –ae, –a eratis
III plur.
adhibiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adhibitus, –a, –um ero
II sing.
adhibitus, –a, –um eris
III sing.
adhibitus, –a, –um erit
I plur.
adhibiti, –ae, –a erimus
II plur.
adhibiti, –ae, –a eritis
III plur.
adhibiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ădhĭbĕar
II sing.
ădhĭbeāris, ădhĭbeāre
III sing.
ădhĭbeātur
I plur.
ădhĭbeāmur
II plur.
ădhĭbeamĭni
III plur.
ădhĭbeantur
IMPERFETTO
I sing.
ădhĭbērer
II sing.
ădhĭberēris, ădhĭberēre
III sing.
ădhĭberētur
I plur.
ădhĭberēmur
II plur.
ădhĭberemĭni
III plur.
ădhĭberentur
PERFETTO
I sing.
adhibitus, –a, –um sim
II sing.
adhibitus, –a, –um sis
III sing.
adhibitus, –a, –um sit
I plur.
adhibiti, –ae, –a simus
II plur.
adhibiti, –ae, –a sitis
III plur.
adhibiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adhibitus, –a, –um essem
II sing.
adhibitus, –a, –um esses
III sing.
adhibitus, –a, –um esset
I plur.
adhibiti, –ae, –a essemus
II plur.
adhibiti, –ae, –a essetis
III plur.
adhibiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ădhĭbēre
II plur.
ădhĭbemĭni
FUTURO
II sing.
ădhĭbētor
III sing.
ădhĭbētor
II plur.
III plur.
ădhĭbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
adhibitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ădhĭbēri
PERFETTO
Singolare:
adhibitus, –a, –um esse
Plurale:
adhibiti, –ae, –a esse
FUTURO
adhibitum esse
GERUNDIVO
ădhĭbendus, –a, –um
SUPINO
adhibitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADHIBEOR100}}
---CACHE---