adfor - Diatesi attiva
(adfor, adfāris, adfatus sum, adfāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adfor
II sing.
adfāris, adfāre
III sing.
adfātur
I plur.
adfāmur
II plur.
adfamĭni
III plur.
adfantur
IMPERFETTO
I sing.
adfābar
II sing.
adfabāris, adfabāre
III sing.
adfabātur
I plur.
adfabāmur
II plur.
adfabamĭni
III plur.
adfabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adfābor
II sing.
adfabĕris, adfabĕre
III sing.
adfabĭtur
I plur.
adfabĭmur
II plur.
adfabimĭni
III plur.
adfabuntur
PERFETTO
I sing.
adfatus, –a, –um sum
II sing.
adfatus, –a, –um es
III sing.
adfatus, –a, –um est
I plur.
adfati, –ae, –a sumus
II plur.
adfati, –ae, –a estis
III plur.
adfati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adfatus, –a, –um eram
II sing.
adfatus, –a, –um eras
III sing.
adfatus, –a, –um erat
I plur.
adfati, –ae, –a eramus
II plur.
adfati, –ae, –a eratis
III plur.
adfati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adfatus, –a, –um ero
II sing.
adfatus, –a, –um eris
III sing.
adfatus, –a, –um erit
I plur.
adfati, –ae, –a erimus
II plur.
adfati, –ae, –a eritis
III plur.
adfati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adfer
II sing.
adfēris, adfēre
III sing.
adfētur
I plur.
adfēmur
II plur.
adfemĭni
III plur.
adfentur
IMPERFETTO
I sing.
adfārer
II sing.
adfarēris, adfarēre
III sing.
adfarētur
I plur.
adfarēmur
II plur.
adfaremĭni
III plur.
adfarentur
PERFETTO
I sing.
adfatus, –a, –um sim
II sing.
adfatus, –a, –um sis
III sing.
adfatus, –a, –um sit
I plur.
adfati, –ae, –a simus
II plur.
adfati, –ae, –a sitis
III plur.
adfati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adfatus, –a, –um essem
II sing.
adfatus, –a, –um esses
III sing.
adfatus, –a, –um esset
I plur.
adfati, –ae, –a essemus
II plur.
adfati, –ae, –a essetis
III plur.
adfati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adfāre
II plur.
adfamĭni
FUTURO
II sing.
adfātor
III sing.
adfātor
II plur.
–
III plur.
adfantor
INFINITO
PRESENTE
adfāri
PERFETTO
Singolare:
adfatus, –a, –um esse
Plurale:
adfati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
adfatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
adfatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
adfans, –antis
FUTURO
adfatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
adfatum
Passivo:
adfatu
GERUNDIO
Genitivo:
adfandi
Dativo:
adfando
Accusativo:
adfandum
Ablativo:
adfando
GERUNDIVO
adfandus, –a, –um
adfor v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android