addŭbĭtor - Diatesi passiva

(addŭbĭto, addŭbĭtas, addubitavi, addubitatum, addŭbĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
addŭbĭtor
II sing.
addŭbĭtāris, addŭbĭtāre
III sing.
addŭbĭtātur
I plur.
addŭbĭtāmur
II plur.
addŭbĭtamĭni
III plur.
addŭbĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
addŭbĭtābar
II sing.
addŭbĭtabāris, addŭbĭtabāre
III sing.
addŭbĭtabātur
I plur.
addŭbĭtabāmur
II plur.
addŭbĭtabamĭni
III plur.
addŭbĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
addŭbĭtābor
II sing.
addŭbĭtabĕris, addŭbĭtabĕre
III sing.
addŭbĭtabĭtur
I plur.
addŭbĭtabĭmur
II plur.
addŭbĭtabimĭni
III plur.
addŭbĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
addubitatus, –a, –um sum
II sing.
addubitatus, –a, –um es
III sing.
addubitatus, –a, –um est
I plur.
addubitati, –ae, –a sumus
II plur.
addubitati, –ae, –a estis
III plur.
addubitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
addubitatus, –a, –um eram
II sing.
addubitatus, –a, –um eras
III sing.
addubitatus, –a, –um erat
I plur.
addubitati, –ae, –a eramus
II plur.
addubitati, –ae, –a eratis
III plur.
addubitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
addubitatus, –a, –um ero
II sing.
addubitatus, –a, –um eris
III sing.
addubitatus, –a, –um erit
I plur.
addubitati, –ae, –a erimus
II plur.
addubitati, –ae, –a eritis
III plur.
addubitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
addŭbĭter
II sing.
addŭbĭtēris, addŭbĭtēre
III sing.
addŭbĭtētur
I plur.
addŭbĭtēmur
II plur.
addŭbĭtemĭni
III plur.
addŭbĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
addŭbĭtārer
II sing.
addŭbĭtarēris, addŭbĭtarēre
III sing.
addŭbĭtarētur
I plur.
addŭbĭtarēmur
II plur.
addŭbĭtaremĭni
III plur.
addŭbĭtarentur
PERFETTO
I sing.
addubitatus, –a, –um sim
II sing.
addubitatus, –a, –um sis
III sing.
addubitatus, –a, –um sit
I plur.
addubitati, –ae, –a simus
II plur.
addubitati, –ae, –a sitis
III plur.
addubitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
addubitatus, –a, –um essem
II sing.
addubitatus, –a, –um esses
III sing.
addubitatus, –a, –um esset
I plur.
addubitati, –ae, –a essemus
II plur.
addubitati, –ae, –a essetis
III plur.
addubitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
addŭbĭtāre
II plur.
addŭbĭtamĭni
FUTURO
II sing.
addŭbĭtātor
III sing.
addŭbĭtātor
II plur.
III plur.
addŭbĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
addubitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
addŭbĭtāri
PERFETTO
Singolare:
addubitatus, –a, –um esse
Plurale:
addubitati, –ae, –a esse
FUTURO
addubitatum esse
GERUNDIVO
addŭbĭtandus, –a, –um
SUPINO
addubitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADDUBITOR100}}