ăcūmĭnor - Diatesi passiva
(ăcūmĭno, ăcūmĭnas, acuminavi, acuminatum, ăcūmĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ăcūmĭnor
II sing.
ăcūmĭnāris, ăcūmĭnāre
III sing.
ăcūmĭnātur
I plur.
ăcūmĭnāmur
II plur.
ăcūmĭnamĭni
III plur.
ăcūmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
ăcūmĭnābar
II sing.
ăcūmĭnabāris, ăcūmĭnabāre
III sing.
ăcūmĭnabātur
I plur.
ăcūmĭnabāmur
II plur.
ăcūmĭnabamĭni
III plur.
ăcūmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ăcūmĭnābor
II sing.
ăcūmĭnabĕris, ăcūmĭnabĕre
III sing.
ăcūmĭnabĭtur
I plur.
ăcūmĭnabĭmur
II plur.
ăcūmĭnabimĭni
III plur.
ăcūmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
acuminatus, –a, –um sum
II sing.
acuminatus, –a, –um es
III sing.
acuminatus, –a, –um est
I plur.
acuminati, –ae, –a sumus
II plur.
acuminati, –ae, –a estis
III plur.
acuminati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
acuminatus, –a, –um eram
II sing.
acuminatus, –a, –um eras
III sing.
acuminatus, –a, –um erat
I plur.
acuminati, –ae, –a eramus
II plur.
acuminati, –ae, –a eratis
III plur.
acuminati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
acuminatus, –a, –um ero
II sing.
acuminatus, –a, –um eris
III sing.
acuminatus, –a, –um erit
I plur.
acuminati, –ae, –a erimus
II plur.
acuminati, –ae, –a eritis
III plur.
acuminati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ăcūmĭner
II sing.
ăcūmĭnēris, ăcūmĭnēre
III sing.
ăcūmĭnētur
I plur.
ăcūmĭnēmur
II plur.
ăcūmĭnemĭni
III plur.
ăcūmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
ăcūmĭnārer
II sing.
ăcūmĭnarēris, ăcūmĭnarēre
III sing.
ăcūmĭnarētur
I plur.
ăcūmĭnarēmur
II plur.
ăcūmĭnaremĭni
III plur.
ăcūmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
acuminatus, –a, –um sim
II sing.
acuminatus, –a, –um sis
III sing.
acuminatus, –a, –um sit
I plur.
acuminati, –ae, –a simus
II plur.
acuminati, –ae, –a sitis
III plur.
acuminati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
acuminatus, –a, –um essem
II sing.
acuminatus, –a, –um esses
III sing.
acuminatus, –a, –um esset
I plur.
acuminati, –ae, –a essemus
II plur.
acuminati, –ae, –a essetis
III plur.
acuminati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ăcūmĭnāre
II plur.
ăcūmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
ăcūmĭnātor
III sing.
ăcūmĭnātor
II plur.
–
III plur.
ăcūmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
acuminatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ăcūmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
acuminatus, –a, –um esse
Plurale:
acuminati, –ae, –a esse
FUTURO
acuminatum esse
GERUNDIVO
ăcūmĭnandus, –a, –um
SUPINO
acuminatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ăcūmĭnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android