absolvor - Diatesi passiva
(absolvo, absolvis, absolvi, absolutum, absolvĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
absolvor
II sing.
absolvĕris, absolvĕre
III sing.
absolvĭtur
I plur.
absolvĭmur
II plur.
absolvimĭni
III plur.
absolvuntur
IMPERFETTO
I sing.
absolvēbar
II sing.
absolvebāris, absolvebāre
III sing.
absolvebātur
I plur.
absolvebāmur
II plur.
absolvebamĭni
III plur.
absolvebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
absolvar
II sing.
absolvēris, absolvēre
III sing.
absolvētur
I plur.
absolvēmur
II plur.
absolvemĭni
III plur.
absolventur
PERFETTO
I sing.
absolutus, –a, –um sum
II sing.
absolutus, –a, –um es
III sing.
absolutus, –a, –um est
I plur.
absoluti, –ae, –a sumus
II plur.
absoluti, –ae, –a estis
III plur.
absoluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
absolutus, –a, –um eram
II sing.
absolutus, –a, –um eras
III sing.
absolutus, –a, –um erat
I plur.
absoluti, –ae, –a eramus
II plur.
absoluti, –ae, –a eratis
III plur.
absoluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
absolutus, –a, –um ero
II sing.
absolutus, –a, –um eris
III sing.
absolutus, –a, –um erit
I plur.
absoluti, –ae, –a erimus
II plur.
absoluti, –ae, –a eritis
III plur.
absoluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
absolvar
II sing.
absolvāris, absolvāre
III sing.
absolvātur
I plur.
absolvāmur
II plur.
absolvamĭni
III plur.
absolvantur
IMPERFETTO
I sing.
absolvĕrer
II sing.
absolverēris, absolverēre
III sing.
absolverētur
I plur.
absolverēmur
II plur.
absolveremĭni
III plur.
absolverentur
PERFETTO
I sing.
absolutus, –a, –um sim
II sing.
absolutus, –a, –um sis
III sing.
absolutus, –a, –um sit
I plur.
absoluti, –ae, –a simus
II plur.
absoluti, –ae, –a sitis
III plur.
absoluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
absolutus, –a, –um essem
II sing.
absolutus, –a, –um esses
III sing.
absolutus, –a, –um esset
I plur.
absoluti, –ae, –a essemus
II plur.
absoluti, –ae, –a essetis
III plur.
absoluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
absolvĕre
II plur.
absolvimĭni
FUTURO
II sing.
absolvĭtor
III sing.
absolvĭtor
II plur.
–
III plur.
absolvuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
absolutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
absolvi
PERFETTO
Singolare:
absolutus, –a, –um esse
Plurale:
absoluti, –ae, –a esse
FUTURO
absolutum esse
GERUNDIVO
absolvendus, –a, –um
SUPINO
absolutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
absolvor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android