abiungor - Diatesi passiva

(abiungo, abiungis, abiunxi, abiunctum, abiungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
abiungor
II sing.
abiungĕris, abiungĕre
III sing.
abiungĭtur
I plur.
abiungĭmur
II plur.
abiungimĭni
III plur.
abiunguntur
IMPERFETTO
I sing.
abiungēbar
II sing.
abiungebāris, abiungebāre
III sing.
abiungebātur
I plur.
abiungebāmur
II plur.
abiungebamĭni
III plur.
abiungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
abiungar
II sing.
abiungēris, abiungēre
III sing.
abiungētur
I plur.
abiungēmur
II plur.
abiungemĭni
III plur.
abiungentur
PERFETTO
I sing.
abiunctus, –a, –um sum
II sing.
abiunctus, –a, –um es
III sing.
abiunctus, –a, –um est
I plur.
abiuncti, –ae, –a sumus
II plur.
abiuncti, –ae, –a estis
III plur.
abiuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
abiunctus, –a, –um eram
II sing.
abiunctus, –a, –um eras
III sing.
abiunctus, –a, –um erat
I plur.
abiuncti, –ae, –a eramus
II plur.
abiuncti, –ae, –a eratis
III plur.
abiuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
abiunctus, –a, –um ero
II sing.
abiunctus, –a, –um eris
III sing.
abiunctus, –a, –um erit
I plur.
abiuncti, –ae, –a erimus
II plur.
abiuncti, –ae, –a eritis
III plur.
abiuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
abiungar
II sing.
abiungāris, abiungāre
III sing.
abiungātur
I plur.
abiungāmur
II plur.
abiungamĭni
III plur.
abiungantur
IMPERFETTO
I sing.
abiungĕrer
II sing.
abiungerēris, abiungerēre
III sing.
abiungerētur
I plur.
abiungerēmur
II plur.
abiungeremĭni
III plur.
abiungerentur
PERFETTO
I sing.
abiunctus, –a, –um sim
II sing.
abiunctus, –a, –um sis
III sing.
abiunctus, –a, –um sit
I plur.
abiuncti, –ae, –a simus
II plur.
abiuncti, –ae, –a sitis
III plur.
abiuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
abiunctus, –a, –um essem
II sing.
abiunctus, –a, –um esses
III sing.
abiunctus, –a, –um esset
I plur.
abiuncti, –ae, –a essemus
II plur.
abiuncti, –ae, –a essetis
III plur.
abiuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
abiungĕre
II plur.
abiungimĭni
FUTURO
II sing.
abiungĭtor
III sing.
abiungĭtor
II plur.
III plur.
abiunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
abiunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
abiungi
PERFETTO
Singolare:
abiunctus, –a, –um esse
Plurale:
abiuncti, –ae, –a esse
FUTURO
abiunctum esse
GERUNDIVO
abiungendus, –a, –um
SUPINO
abiunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ABIUNGOR100}}
---CACHE---