abdīcor - Diatesi passiva
(abdīco, abdīcis, abdixi, abdictum, abdīcĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
abdīcor
II sing.
abdīcĕris, abdīcĕre
III sing.
abdīcĭtur
I plur.
abdīcĭmur
II plur.
abdīcimĭni
III plur.
abdīcuntur
IMPERFETTO
I sing.
abdīcēbar
II sing.
abdīcebāris, abdīcebāre
III sing.
abdīcebātur
I plur.
abdīcebāmur
II plur.
abdīcebamĭni
III plur.
abdīcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
abdīcar
II sing.
abdīcēris, abdīcēre
III sing.
abdīcētur
I plur.
abdīcēmur
II plur.
abdīcemĭni
III plur.
abdīcentur
PERFETTO
I sing.
abdictus, –a, –um sum
II sing.
abdictus, –a, –um es
III sing.
abdictus, –a, –um est
I plur.
abdicti, –ae, –a sumus
II plur.
abdicti, –ae, –a estis
III plur.
abdicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
abdictus, –a, –um eram
II sing.
abdictus, –a, –um eras
III sing.
abdictus, –a, –um erat
I plur.
abdicti, –ae, –a eramus
II plur.
abdicti, –ae, –a eratis
III plur.
abdicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
abdictus, –a, –um ero
II sing.
abdictus, –a, –um eris
III sing.
abdictus, –a, –um erit
I plur.
abdicti, –ae, –a erimus
II plur.
abdicti, –ae, –a eritis
III plur.
abdicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
abdīcar
II sing.
abdīcāris, abdīcāre
III sing.
abdīcātur
I plur.
abdīcāmur
II plur.
abdīcamĭni
III plur.
abdīcantur
IMPERFETTO
I sing.
abdīcĕrer
II sing.
abdīcerēris, abdīcerēre
III sing.
abdīcerētur
I plur.
abdīcerēmur
II plur.
abdīceremĭni
III plur.
abdīcerentur
PERFETTO
I sing.
abdictus, –a, –um sim
II sing.
abdictus, –a, –um sis
III sing.
abdictus, –a, –um sit
I plur.
abdicti, –ae, –a simus
II plur.
abdicti, –ae, –a sitis
III plur.
abdicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
abdictus, –a, –um essem
II sing.
abdictus, –a, –um esses
III sing.
abdictus, –a, –um esset
I plur.
abdicti, –ae, –a essemus
II plur.
abdicti, –ae, –a essetis
III plur.
abdicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
abdīcĕre
II plur.
abdīcimĭni
FUTURO
II sing.
abdīcĭtor
III sing.
abdīcĭtor
II plur.
–
III plur.
abdīcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
abdictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
abdīci
PERFETTO
Singolare:
abdictus, –a, –um esse
Plurale:
abdicti, –ae, –a esse
FUTURO
abdictum esse
GERUNDIVO
abdīcendus, –a, –um
SUPINO
abdictu
Vedi la forma attiva di questo lemma
abdīcor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android