provocare
verbo transitivo

1 cito [cĭtas, citavi, citatum, cĭtāre]
2 irrĭto [irrītas, irritavi, irritatum, irrītāre]
3 provŏco [prōvŏcas, provocavi, provocatum, prōvŏcāre]
4 provoco [prōvŏcas, provocavi, provocatum, prōvŏcāre]
5 excito [excĭtas, excitavi, excitatum, excĭtāre]
6 concito [concĭtas, concitavi, concitatum, concĭtāre]
7 suscito [suscĭtas, suscitavi, suscitatum, suscĭtāre]
8 lacesso [lăcessis, lacessii, lacessitum, lăcessĕre]
9 (causare) genero [gĕnĕras, generavi, generatum, gĕnĕrāre]

permalink


Locuzioni, modi di dire, esempi


illacessítus [-a, -um] || cieo [cíes, civi, citum, cíère] bellum || lacrimas moveo [móves, movi, motum, móvère]



Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PROVOCARE100}}
---CACHE---