vĭtĭor - Diatesi passiva
(vĭtĭo, vĭtĭas, vitiavi, vitiatum, vĭtĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vĭtĭor
II sing.
vĭtĭāris, vĭtĭāre
III sing.
vĭtĭātur
I plur.
vĭtĭāmur
II plur.
vĭtĭamĭni
III plur.
vĭtĭantur
IMPERFETTO
I sing.
vĭtĭābar
II sing.
vĭtĭabāris, vĭtĭabāre
III sing.
vĭtĭabātur
I plur.
vĭtĭabāmur
II plur.
vĭtĭabamĭni
III plur.
vĭtĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vĭtĭābor
II sing.
vĭtĭabĕris, vĭtĭabĕre
III sing.
vĭtĭabĭtur
I plur.
vĭtĭabĭmur
II plur.
vĭtĭabimĭni
III plur.
vĭtĭabuntur
PERFETTO
I sing.
vitiatus, –a, –um sum
II sing.
vitiatus, –a, –um es
III sing.
vitiatus, –a, –um est
I plur.
vitiati, –ae, –a sumus
II plur.
vitiati, –ae, –a estis
III plur.
vitiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vitiatus, –a, –um eram
II sing.
vitiatus, –a, –um eras
III sing.
vitiatus, –a, –um erat
I plur.
vitiati, –ae, –a eramus
II plur.
vitiati, –ae, –a eratis
III plur.
vitiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
vitiatus, –a, –um ero
II sing.
vitiatus, –a, –um eris
III sing.
vitiatus, –a, –um erit
I plur.
vitiati, –ae, –a erimus
II plur.
vitiati, –ae, –a eritis
III plur.
vitiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vĭtĭer
II sing.
vĭtĭēris, vĭtĭēre
III sing.
vĭtĭētur
I plur.
vĭtĭēmur
II plur.
vĭtĭemĭni
III plur.
vĭtĭentur
IMPERFETTO
I sing.
vĭtĭārer
II sing.
vĭtĭarēris, vĭtĭarēre
III sing.
vĭtĭarētur
I plur.
vĭtĭarēmur
II plur.
vĭtĭaremĭni
III plur.
vĭtĭarentur
PERFETTO
I sing.
vitiatus, –a, –um sim
II sing.
vitiatus, –a, –um sis
III sing.
vitiatus, –a, –um sit
I plur.
vitiati, –ae, –a simus
II plur.
vitiati, –ae, –a sitis
III plur.
vitiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vitiatus, –a, –um essem
II sing.
vitiatus, –a, –um esses
III sing.
vitiatus, –a, –um esset
I plur.
vitiati, –ae, –a essemus
II plur.
vitiati, –ae, –a essetis
III plur.
vitiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vĭtĭāre
II plur.
vĭtĭamĭni
FUTURO
II sing.
vĭtĭātor
III sing.
vĭtĭātor
II plur.
–
III plur.
vĭtĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
vitiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
vĭtĭāri
PERFETTO
Singolare:
vitiatus, –a, –um esse
Plurale:
vitiati, –ae, –a esse
FUTURO
vitiatum esse
GERUNDIVO
vĭtĭandus, –a, –um
SUPINO
vitiatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
vĭtĭor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android